________________
विसेसचुण्णि
[खित्तचित्ताइपगयं जइ इच्छसि सासेरा, अचेतना तेण से चओ णत्थि ।
जीव परिग्गहिया पुण, बोंदी असमंजसं समता ॥६२३०॥
"जइ इच्छसि०" गाहा । स्यात्ते इच्छा ‘सासेरो' यंत्रनर्तकीत्यर्थः । तस्या अचेतनत्वात् कर्मचयो न भवति या पुनर्जीवपरिगृहीता बोंदी तस्यापि परप्रयोगत्वात् कर्मचयो न भवति । अत्र त्वया या सासेराया दृष्टान्तः कतः स दृष्टान्तः 'असमंजसः' अयुज्यमान विषमोपन्यासत्वादिति। अत्राह आचार्य:
चेयणमचेयणं वा, परतंतत्तेण णणु हु तुल्लाइं । ण तया विसेसितं एत्थ किंचि भणती सुण विसेसं ॥६२३१॥ णणु सो चेव विसेसो, जं एक्कमचेतनं सचित्तेगं । जह चेयणे विसेसो, तह भणसु इमं णिसामेह ॥६२३२॥
"चेयण०" ["णणु सो चेव०"] पुव्वद्धं कण्ठ्यम् । एवमुक्ते आचार्येण, आह चोदक:-"ण तया०" पच्छद्धं । शण योऽत्र विशेषः । आचार्य आह-उच्यताम । चोदक आह-ब्रवीमि । "नणु सो०" पुव्वद्धं । पुणरवि चोयगो भणति-"जह चेय०" पच्छद्धं । आयरिओ भणइ-जहा चेतणे विसेसो तहा भणामि तं निसामेहि ।
जो पेल्लिओ परेणं, हेउ वसणस्स होइ कायाणं । तत्थ न दोसं इच्छसि, लोगेण समं तहा तं च ॥६२३३॥
"जो पेल्लिओ०" गाहा । कण्ठ्या । स्यात्ते मतिः जस्स कारण मारिओ स कहं अदोसो भवति ? अत्रोच्यते
पस्संतो वि य काए, अपच्चलो अप्पगं विधारेउं ।
जह पेल्लितो अदोसो, एमेव इमं पि पासामो ॥६२३४॥ "पस्संतो वि य०" गाहा । कण्ठ्या । जे ते आदेसा तिण्णि ते इमेगुरुगो गुरुगतरागो, अहागुरूगो य होइ ववहारो । लहुओ लहुयतरागो, अहालहूगो य ववहारो ॥६२३५॥ लहुसो लहुसतरागो, अहालहूसो य होइ ववहारो । एतेसिं पच्छित्तं, वोच्छामि अहाणुपुव्वीए ॥६२३६॥
