________________
[ विसुंभणपगयं ]
[सुत्तं] भिक्खू य रातो वा वियाले वा आहच्च वीसुंभिज्जा तं च सरीरगं केति वेयावच्चकरे भिक्खू इच्छिज्जा एगंते बहुफासुए पएसे परिद्ववित्तए, अस्थि याइं य केति सागारियसंतिए उवगरणजाते अच्चित्ते परिहरणारिहे, कप्पति से सागारिकडं गहाय तं सरीरगं एगंते बहुफासुए पएसे परिट्ठवित्ता तत्थेव उवनिक्खिवियव्वे सिया ॥४-२९॥
“भिक्खू य रातो०" सुत्तं उच्चारेयव्वं । सम्बन्धः
तिहिँ कारणेहिँ अन्नं, आयरियं उद्दिसिज्ज तहिँ दुण्णि । मुत्तुं तइए पगयं, वीसुंभणसुत्तजोगोऽयं ॥५४९७॥
अधवा संजमजीविय, भवग्गहण जीवयाउ विगए वा । अण्णुसो वृत्तो, इमं तु सुत्तं भवच्चाए ॥ ५४९८॥
“तिहिँ कारणेहिँ०” [" अथवा संजमजीविय०" ] गाहाद्वयम् । 'तिहि' त्ति पासत्थादि १ ओधाविय २ कालगए ३ । चसद्देण आयरियस्स 'आहच्च' त्ति कदाचि 'वीसुं' पृथक् भेज्जा भवेयुः, पृथक् शरीराज्जीवो म्रियत इत्यर्थः । वेयावच्चकरा [दि]भिक्खूणं गहणं, न आयरियादीणं । अच्चित्तं णिज्जीवं उवकरणजायं, कट्टं जेण वुज्झति । सागारकडं णाम सागारियस्सेव एयं न अम्हं कए कज्जे तत्थेव ठाविज्जइ जतो गहियं । शेषं प्रतीतमेषसूत्रार्थोऽयं निर्युक्तिविस्तरः |
पुव्वि दव्वोलोयण, नियमा गच्छे उवक्कमनिमित्तं ।
भत्तपरिण्ण गिलाणे, पुव्वुग्गों थंडिलस्सेव ॥ ५४९९ ।। [ नि० ]
“पुव्वि० " गाहा । जत्थ मासकप्पं वासावासं वा काउकामा, तत्थ ठायंता चेव पलोएंति सागारियसंतियं वहणकट्टं महाथंडिल्लं च । किं कारणं ? उपक्रमहेतोः सो इमेहिं कारणेहिं ‘भत्तपरिण्णगिलाणे’ । एस सणिमित्तो । अणिमित्तो आसुकाऽऽयरिएणं तम्हा उहाणेयव्वो जइ ण उहाणेइ चउगुरुं जा य तेण विणा विराहणा । णाणीणेतुं, तम्हा पडिलेहियव्वं थंडिल्लं च पडिलेहियव्वं दारेहिं ।
पडिलेहणा दिसा णंतए य काले दिया व राओ य । जग्गणबंधणछेयण, एयं तु विहिं तहिं कुज्जा ॥५५००॥
