________________
॥ उवस्सयपगडे वियडसुत्तं ॥
[सुत्तं] उवस्सगस्स अंतोवगडाए सुरावियडकुंभे वा सोवीरकवियडकुंभे वा उवनिक्खित्ते सिया, नो कप्पइ निग्गंथाण वा निग्गंथीण वा अहालंदमवि वत्थए । हुरत्था य उवस्सयं पडिलेहमाणे नो लभेज्जा, एवं से कप्पइ एगरायं वा दुरायं वा वत्थए । जे तत्थ एगरायाओ वा दुरायाओ वा परं वसइ से संतरा छेए वा परिहारे वा ॥२-४॥
"उवस्सगस्स अंतोवगडाए सुरावियडकुंभे वा०" सुत्तं उच्चारेयव्वं । अस्य
सम्बन्धः
पगयं उवस्सएहि, वाघाया तेसि होंति अन्नोन्ना । साहारण पत्तेगा, जा पिंडो एस संबंधो ॥३४०२॥
"पगयं उवस्सएहिं०" गाहा । तेहिं उवस्सयाणं जत्थ दोसो नत्थि, तस्स अलंभे जत्थ जत्थ अप्पतरा दोसा तत्थ तत्थ ठाइयव्वं । ‘साहारणे'त्ति एकसूत्रे यानि गृहीतानि सूत्रपदानि 'पत्तेय'त्ति यानि प्रत्येगं प्रत्येगं सूत्राणि एयाणि जाव 'उवस्सगस्स अंतोपिंडए वा०' एषां सर्वेषामेव एष सम्बन्धोपदिष्टो भवति । इमा पत्तेयसंबंधगाहा
सालुच्छ्रहि व कीरति, विगडं भुत्त तिसितोदयं पिबति ।
आहारिमम्मि दोसा, जह तह पिज्जे वि जोगोऽयं ॥३४०३॥ "सालुच्छूहि व०" गाहा । कण्ठ्या ।
इदाणि सूत्रव्याख्या-उवस्सयस्स अंतोवगडा पुव्ववन्निया । सुरापिटेणं सोवीरं पिट्ठवज्जियं, सुरारायं सोवीरगं च । वियडं सुरा सोवीरवियडं । वियडं णाम सामयिकी संज्ञा, विगइ सूणेइं जीवं, वियडकुंभो घडो, सुरा सोवीरवियडकुंभो । जम्हि उवस्सए उवनिक्खित्ता उपेत्य निक्षिप्ता उपनिक्षिप्ता, सियाकारः आशंकायां अपवारणे च । अत्र च अपवृत्तमेवानिक्षिप्ता तस्मिन् सुरासोवीरकुंभादि । 'नो कप्पइ निग्गंथाणं निग्गथीणं' न इति प्रतिषेधे । किं प्रतिषेधयति ? कप्पण(इ) अहालंदमवि वसित्तए । अहालंदओ पुव्ववन्नियं । को दोसो ? पुरस्ताद्वक्ष्यति -
देसी भासाइ कयं, जा बहिया सा भवे हुरत्था उ । बंधऽणुलोमेण कयं, परिहारो होइ पुव्वं तु ॥३४०४॥