________________
भासगाहा-४९२९-४९४२] चउत्थो उद्देसो
७१७ अह दोण्णि जामे अहितासेत्ता ततियजामे पडिसेवति ::: । (षड्गुरु), अध तिण्णिजामे अहियासेत्ता चउत्थे जामे पडिसेवति ४ ::। (चतुर्गुरु), अह सव्वरत्तिं अहियासेत्ता बिइयदिणे पंचमे जामे पडिसेवइ मासगुरु । तेण परं सव्वत्थ मासगुरुं । जम्हा सुत्तनिवातो नत्थि लहुएसु । एवं तेणं पडिसेवेत्ता संघाडइल्लस्स अण्णस्स वा कस्सइ आलोइयं होज्ज, तेण भण्णति-जं कयं तं कयं । इदाणिं भत्तं पच्चइक्खाहि, तस्स भणंतस्स मासगुरु । अन्नेणं भणियं–तेगिच्छा करेहि, तस्स वि मासगुरु । अन्नो भणइ-सड्डीए पडिलाभंतीए ऊरुपदोमुच्चंगं पादेयव्वं तओ सा फुसिहि त्ति तेण उवसमो होहिति, तस्स वि भणंतस्स (मासगुरु) । नवमो भणइ-उवस्सए सड्डीए पेढें ओवट्टाविज्जउ, तेण उवसमो होहिति तस्स वि मासगुरु । पिया से खंतो । तेण भणितं-सन्नातय घराई णिज्जत। तत्थ से मेहुणियाहि समं खुटुंतस्स सुक्कनिग्गमणेणं उवसमिहित्ति तस्स वि ०। (मासगुरु) । एस दसमो । एक्कारसमो भणति-आयरियाणं आलोएज्जतु एते चिकिच्छाजाणगा सो सुद्धो।
सारुवि गिहत्थ [ मिच्छे], परतित्थि नपुंसगे य सूयणया।
चउरो य हुंति लहुगा, पच्छाकम्मम्मि ते चेव ॥४९३९॥
"सारुवि०" गाहा । कोइ भणइ-सिद्धपुत्तनपुंसएणं हत्थकम्मं कारेउ तओ उवसमो होहिति । अण्णेणं भणियं-गिहत्थपुराणनपुंसएणं हत्थकम्मं कारेउ । अण्णेण भणियंमिच्छदिट्ठिगिहत्थनपुंसएणं हत्थकम्मं कारेउं । अण्णेण भणियं-परमतिट्ठियणंपुसएणं हत्थकम्म कारेउं । एएसिं चउण्हं वि पुरिसफासो त्ति काउं चउलहुगा तवकालविसेसिया । पढमे दोहि वि लहगा। पच्छाकम्मे वि तच्चेव लहगा।
एसेव कमो नियमा, इत्थीसु वि होइ आणुपुव्वीए।
चउरो य अणुग्घाया, पच्छाकम्मम्मि ते लहुगा ॥४९४०॥
"एसेव०" गाहा । अण्णो भणइ-सिद्धपुत्तत्थियाए हत्थकम्मं कारेउं । अन्नो गिहत्थपुराणिए । अन्नो भण्णइ-मिच्छदिट्ठियाए । अन्नो भणइ-परतित्थिगिणीए । एएसिं चउण्ह वि भणंता इत्थिफासो त्ति काउं चउगुरुगा तवकालविसेसिया। पच्छाकम्मे चउलहुगा। एएसिं वक्खाणं निसीहे । उक्तं 'हत्थकम्मं । अधुणा मैथुनं । एत्थ -
मेहण्णं पि य तिविहं, दिव्वं माणुस्सयं तिरिक्खं च । ठाणाई मोत्तूणं, पडिसेवणि सोधि स च्चेव ॥४९४१॥ मूलुत्तरसेवासुं, अवरपदम्मि णिसिज्झती सोधी । मेहुण्णे पुण तिविधे, सोधी अववायतो किण्णु ॥४९४२॥ १. उद्देशः १.१ भा०गाथा-४९७-५९१ ।