________________
भासगाहा-४६२७-४६३८] तइओ उद्देसो
विज्जादीहि गवेसण, अद्दिढे भोइयस्स व कधेति । जो भद्दओ गवेसति, पंते अणुसट्ठिमाईणि ॥४६३२॥ आभोगिणीय पसिणेण देवयाए निमित्ततो वा वि । एवं नाए जयणा, सच्चिय खंतादि जा राया ॥४६३३॥ विज्जाद असई भोयादिकहण केण गहितो न जाणऽम्हे ।
दीहो हु रायहत्थो, भद्दो आमं ति मग्गति य ॥४६३४॥
"विज्जादीहि०" ["आभोगिणीय०" "विज्जाद असई०"] गाहा । अस्य व्याख्या-विज्जाद असई भोइयादि कहणं, अहं संथारगो हडो, न याणामो केण वि, एवं कहेंति । तओ सो भोइओ इमं भणेज्ज - केण वि गहिओ न जाणिम्हो । सो जइ भणेज्ज - गवेसह जेण गहिओ । तत्थ वत्तव्वं - "दीहो हु रायहत्थो" नवरं रायहत्थेणं गविसमाणे तेणो णज्जेज्जा। एवं भणिओ भद्दओ जो सो भणइ - आम । एवमेतं जो सो पओसो भणेज्ज
जाणह जेण हडो सो, कत्थ विमग्गामि णं अजाणतो । इति पंते अणुसट्ठी, धम्मनिमित्ताइ तह चेव ॥४६३५॥
"जाणह जेण" गाहा । जाणह जेण गहिओ जाणित्ता मम कधेह तो दवाविस्सामि । तस्स अनुसट्ठी दायव्वा । असइ विज्जाते दीव्वादीहिं आउट्टावेयव्वो, तहेव तियव्वो', पूर्वमुक्तम् ।
असईय भेसणं वा, भीया वा भोइयस्स व भएणं ।
साहित्थ दारमूले, पडिणीय इमेसु वि छुभेज्जा ॥४६३६॥ "असईय०" गाहा । असई त्ति अस्य व्याख्या
भोइयमादीणऽसती, अदवावेंते व बिंति जणपुरओ । मुज्झीहामो सकज्जे, किह लोगमयाइँ जाणंता ॥४६३७॥ "भोइयमादीणसइ०" गाहा । उड्डाओ मुयंति ।। पेहण तंदुल पच्चय, भीया साहंति भोइगस्सेते । साहत्थि साहरंति व, दोण्ह वि मा होउ पडिणीए ॥४६३८॥
"पेहुण०" गाहा । एएण पच्चएण अम्हे जाणामो त्ति उड्डाओ उल्लावेंति । ताहे ते चोरा तं सोउं दट्ठ वा भीया ण ते एतेहिं पच्चएहिं राइं पत्तिज्जाविहिइ । तओ संजओवस्सयस्स
१. पउंजियव्वो इति मलवृत्त्यनुसारेण भाव्यम् ।
