________________
भासगाहा-३२२२-३२३३] पढमो उद्देसो
४११ "गुत्ते गुत्तदुवारे०" ["पत्थारो०" "संथारे०" "निक्खमण०"] गाहाओ । 'संथारेगंतरिय' त्ति संजई संथारस्स अंतरिया चिलिमिणीए आउज्जोवण त्ति । पवत्तिणी वि पडिहारी वि उवयुज्जइ तरुणीसु ।
निक्खमण पिंडियाणं, अग्गद्दारे य होइ पडिहारी । दारे पवत्तिणी सारणा य फिडिताण जयणाए ॥३२२८॥ बिइयपद गिलाणाए, तु कारणा अहव होज्ज एगागी ।
आगाढे कारणम्मि, गिहिणीसाए वसंतीणं ॥३२२९॥
"बिइयपद०" गाहा । बिइयपदं पवत्तिणी अप्पतइया वा होज्ज । एगा गिलाणी, एगा गिलाणीए पासे अच्छइ, एगा आपुच्छित्ता णीइ । अहवा एगाणीया कारणिया होज्ज । तत्थ से इमा सामायारी-जत्थ सावओ अभिगओ अत्थि अम्मापितिसमाणो तं भणइ-तुमं निस्साए अच्छामि । जं वा किंचि ममं पेक्खह तं अहं सारवेयव्वा । जइ पडिवज्जइ ताहे वसइ । एतदेवार्थं -
एगा उ कारण ठिया, अविकारकुलेसु इत्थिबहुलेसु । तुब्भ वसीहं णीसा, अज्जा सेज्जातरं भणति ॥३२३०॥ अपुव्वपुंसे अवि पेहमाणी, वारेसि धूतादि जहेव भज्जं । तहाऽवराहेसु ममं पि पेक्खे, जीवो पमादी किमु जोऽबलाणं ॥३२३१॥ पायं सकज्जग्गहणालसेयं, बुद्धी परत्थेसु उ जागरूका । तमाउरो पस्सति णेह कत्ता, दोसं उदासीणजणो जगं तु ॥३२३२॥
"एगा उ०" ["अपुव्वपुंसे०"] गाहाद्वयं कण्ठ्यम् । ["पायं सकज्ज०"] 'अबलाणं' ति महिलाणं । किं कारणं? पाएण सकज्जे घेत्तव्वे अलसा एसा, का भन्नए बुद्धी? अलसा नाम जडा । परकज्जे घेत्तव्वे जागरणशीला न जड़ा इत्यर्थः । तदिदं सकज्जं साहंतो आउरत्तणेणं ण पेच्छइ सुनयं अणयं वा । 'इहए' त्ति इमा मर्त्यलोके । असावेवात्मीयकार्यसाधकः । किं पुण ण पेक्खइ जो तत्थ अनओ दोसं 'जंतु' त्ति जं पस्सइ उदासीणजणो अनए दोसो।
तेणिच्छए तस्स जहिं अगम्मा, वसंति णारीतों तहिं वसेज्जा । ता बेति रत्तिं सह तुब्भ णीहं, अणिच्छमाणीसु बिभेमि बेति ॥३२३३॥
१. जगं तु त्ति मुच ।