________________
विसेसचुणि
होहिंति न वा दोसा, ते जाण जिणो ण चेव छउमत्थो । पाणियसद्देण उवाहणाउ णाविब्भलो मुयति ॥ ३१७६ ॥
‘“होहिंति०” गाहा । कण्ठ्या । 'अविब्भलो चेव मुयइ १ मूर्ख इत्यर्थः । " गेण्हामु य० पच्छद्धस्स व्याख्या
४०२
""
[ संखडिपगयं
भणति उवेच्च गमणे, इति दोसा दप्पदो य जहिं गंतुं ।
कम गहण भुंजणे या, न होंति दोसा अदप्पेणं ॥ ३१७७॥
" भण्णति०" गाहा । कण्ठ्या । 'कमगहणे' त्ति परिवाडीए हिंडतो संखडीए पत्तो, गेहंतो भुंजंतो य सुद्धो । तं पुण कहं होज्ज ? अत उच्य
पडिलेहियं च खेत्तं, पंथे गामे व भिक्खवेलाए । गामाशुगामियम्मिय, जहिं पायोग्गं तहिं लभते ॥३१७८॥
" पडिलेहियं ० " गाहा । तेहिं खेत्तं पडिलेहियं वरिसारत्तपाउग्गं मासकप्पपाउग्गं वा । तत्थ गमणाए संपट्ठिया । अस्य व्याख्या
-
वासाविहारखेत्तं वच्चंताऽणंतरा जहिं भोज्जं ।
अत्तठिताण तहिं, भिक्खमडंताण कप्पेज्जा ॥ ३१७९॥
“वासाविहार०” गाहासिद्धं । भोज्जंति वा संखडि त्ति वा एगद्वं । 'अत्तट्ठठिताणं' ति आत्मार्थाय स्थितानाम्, न तु संखडिनिमित्तं ठिया ।
नत्थि पवत्तणदोसो, परिवाडीपडित मो ण याऽऽइण्णा । परसंसट्टं अविलंबियं च गेण्हंति अणिसण्णा ॥ ३१८०॥ संतऽन्नेव ऽवराधा, कज्जम्मि जतो ण दोसवं जेसु । जो पुण जतणारहितो, गुणो वि दोसायते तस्स ॥ ३१८१ ॥ असढस्सऽप्पडिकारे, अत्थे जततो ण कोइ अवरोधो । सप्पडिकारे अजतो, दप्पेण व दोसु वी दोसो ॥३१८२॥
"नत्थि पवत्तण० " ["संतऽन्ने ० " " असदस्सo"] गाहा कण्ठ्या । 'गामाणुगामियम्मि यत्ति (गा० ३१७८) । एवं चेव रीयंताणं गामाणुगामं तेहिं लभति त्ति कप्पइ ।
१. णाविब्भलो मुयति मुच ।
