________________
॥ राईभत्तपगयं ॥
[सुत्तं] नो कप्पइ निग्गंथाण वा निग्गंथीण वा राओ वा वियाले वा असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा पडिगाहित्तए ॥१-४२॥ संबंध म
-
वयअधिकारे पगए,
रातीभत्तवयपालणा इणमो ।
सुत्तं उदाहु थेरा, मा पीला होज्ज सव्वेसिं ॥ २८३६॥
अहवा पिंडो भणिओ, न यावि तस्स भणिओ गहणकालो । तस्स गहणं खपाए, वारेइ अणंतरे सुत्ते ॥२८३७॥
"वय अहियारे० " [" अहवा पिंडो ०"] गाहाद्वयं कण्ठ्यम् । अदिन्नादाणो भणिओ तइयव्वयं । इमं पि वताहिकारे छट्टं वतं । एस सम्बन्धः
रातो व वियाले वा, सज्झा राई उ केसिइ विकालो । चउरो य अणुग्घाया, चोदगपडिघाय आणादी ॥२८३८॥
" राओ व० " गाहा । एकेषामाचार्याणां रात्रिः सन्ध्या, शेषो विकालः । अन्येषां तु सन्ध्या विकालः दिवसविगमात् विकालशेषा रात्री । आभ्यां रात्रिविकालाभ्यां न कल्पते भोक्तुम् । किञ्च तद् ? उच्यते - असणं पाणं खाइमं साइमं । अश्यत इत्यशनं, पीयत इति पानं, खाद्यत इति खादिमं भक्ष्यते इत्यर्थः, स्वाद्यत इति स्वादिमं । एवं चतुर्विधं आहारं न कप्पर, अह भुंजइ चउगुरुया, चउण्ह तवकालविसेसिया ।
चोअओ चोए - किं राईभोयणं परिहरिज्जइ ? उच्यते - दोषदर्शनात् । अत्राह चोयक:तुम्हं बायालीसदोसपरिसुद्धो पिंडो भुज्जइ । एत्थ न कत्थइ राई भोयणं पडिसिद्धं, तम्हा न पडिसेधेयव्वं राईभोयणं । एयं चोयकवचनं प्रतिघातयितव्यं प्रतिषेधयितव्यमित्यर्थः । आयरियो आह-एवं तव भणंतस्स आणादी दोसा । यत्त्वयोक्तम् - रात्रीभोजनप्रतिषेधो नोक्तः तदज्ञानाद् ब्रवीषि ।
जइ वि य न प्पडिसिद्धं, बायालीसाऍ राइभत्तं तु । छट्ठे महव्वयम्मी, पडिसेहो तस्स नणु वुत्तो ॥ २८३९॥
" जइ वि य० " गाहा । कण्ठ्या । छज्जीवणियाए तत्थेव य वृत्ता । किञ्चान्यत्जड़ ता दिया न कप्पड़, तमं ति काऊण कोट्टयाई ।
किं पुण तमस्सईए, कप्पिस्सइ सव्वरीए उ ॥२८४०॥
