________________
३१२
विसेसचुणि
[ विओसमणपगयं
सो साहू मए बहुविहेहिं असंतदोसेहिं 'अक्कुट्ठो' त्ति परितप्पइ । एस पसत्थो भावो । इमो अपसत्थोएस तक्कुट्ठोत्ति परितप्पइ । सेसं कंठं । 'जिम्हं व' त्ति लज्जणीयं कृतमित्यर्थ: । 'मणे' त्ति म व मन्यामहे । एक्केण वा इयरेण वा रायाइणं सिद्धं 'सूचयेहिं व' त्ति चाडेहिं कहियं । तत्थ गेण्हणादिदोसा विभासियव्वा । जम्हा एए दोसा तम्हा उवेहा न कायव्वा । किं कायव्वं ? आगाढे अहिगरणे, उवसम अवकड्ढणा य गुरुवयणं । उवसमह कुणह ज्झायं, छड्डणया सागपत्तेहिं ॥२७१३॥
“आगाढे०” गाहा । उवसमेयव्वा कोहाइल्ला अवकड्डियव्वा कलहेंता । आयरिएण इमं वत्तव्वं - अज्जो ! उवसमह, अणुवसंताण कओ संजमो ? कओ वा सज्झाओ ? । तम्हा उवसमित्ता सज्झायं करेह ।
जं अज्जियं समीरवल्लएहिँ तवनियमबंभमइएहिं ।
तं दाणि पच्छ नाहिसि, छडितो सागपत्तेहिं ॥२७१४॥
"जं अज्जियं ०" गाहा । कण्ठ्या । जहा कोइ परिव्वायगो दमगपुरिसं भणइ - ईसरं ते करेमि । तेण पच्चयाओ समिखल्लएहि रसोणीणिओ । एसो उवयारो । जाहे बहुरसो णीणिओ ताहे परिव्वायओ तं दमगपुरिसं पुणो पुणो भणइ - तुमं ममच्चएणं ईसरो होहिसि । तओ सो रुट्ठो भणइ—जं तुमच्चएण मम ईसरत्तं, तेण मे न कज्जं ति काउं तं रसं छड्डेड्इ । एवं तुमं पि ।
जं अज्जियं चरित्तं, देसूणा वि पुव्वकोडिए ।
तं पि कसाइयमेत्तो, नासेइ नरो मुहुत्तेण ॥२७१५।।
"जं अज्जियं चरित्तं, देसूणाए वि० " गाहा ।
आयरियो एगु न भणे, अह एगु निवारि मासियं लहुगं ।
राग द्दोसविमुक्को, सीयघरसमो उ आयरिओ ॥२७१६॥
"आयरिय एगु न भणे० " गाहा । कण्ठ्या । आयरिओ जइ एगमणुसासइ एगं नाणुसासइ मासलहुं, दोसा ।
वारेइ एस एयं, ममं न वारेति पक्खरागेणं । बाहिरभावं गाढतरगं च मं पेक्खसी एक्कं ॥ २७१७॥
उवसंतो अणुवसंतं, तु पासिया विन्नवेइ आयरियं । तस्स उ पण्णवणट्ठा, निक्खेवों परे इमो होइ ॥ २७१८॥
