________________
भासगाहा-१९७३-१९८४] पढमो उद्देसो
१८१ "सो निज्जती गिलाणो०" गाहा । निज्जंतस्स सपक्खि सपडिदिसिं अन्नो वि साहू गिलाणो आणीओ। एवं मेलण त्ति । संछोभो त्ति । ते मेलीणा वंदित्ता परोप्परं भणंति-कओ निज्जइ अन्नं नगरं गामं वा ओसहाईणं अट्ठाए? एवं विभासा। नवरं जाणि इमेसिं पाउग्गाणि ताणि पडिहुत्ताणी य गामे अत्थि, जाणि तस्स ताणि इतरगामे । ताहे ते भणंति -
जारिस दव्वे इच्छह, अम्हे मुत्तूण ते न लब्भिहिह । इतरे वि भणंतेवं, नियत्तिमो नेह अतरंते ॥१९८०॥
"जारिस दव्वे इच्छह०" गाहा । जइ एवं तो तुब्भे इमं नेह । अम्हे तुब्भेच्चयं गिलाणो णेमो । एवं गिलाणाणुमएणं छोभो । अण्णं गामं नेत्ता सव्वपयत्तेण कायव्वं । नेत्ता य अण्णगामं न एवं चिंतणीयं -
देवा हुणे पसन्ना, जं मुक्का तस्स णे कयंतस्स । सो हु अइतिक्खरोसो, अहिगं वावारणासीलो ॥१९८१॥ तेणेव साइया मो, एयस्स वि जीवियम्मि संदेहो ।
पउणो वि न एसऽम्हं, ते वि करिज्जा न व करिज्जा ॥१९८२॥
"देवा हुणे पसन्ना०" ["तेणेव साइया मो०"] गाहाद्वयं । कण्ठ्यम् । एवं ‘दुहतो' त्ति भणियं होइ।
जो उ उवेहं कुज्जा, आयरियो केणई पमादेणं ।
आरोवणा उ तस्सा, कायव्वा पुव्वनिद्दिट्ठा ॥१९८३॥
"जो उ उवेहं कुज्जा०" गाहा । कण्ठ्या । पूर्वोक्ताः चउविहाए आरोवणाए । तहा वि पुनरुच्यते -
उवेहऽप्पत्तिय परितावण महय मुच्छ किच्छ कालगए।
चत्तारि छ च्च लहुगुरु, छेओ मूलं तह दुगं च ॥१९८४॥
"उवेहऽप्पत्तिय०" गाहा । उवेहं करेइ :: ।४ (चतुर्गुरु), उवेहाए कयाए अप्पत्तियं करेइ ::।४ (चतुर्गुरु), ण गाढं परिताविज्जइ :: ४ (चतुर्लघु), गाढं :: ।४ (चतुर्गुरु), दुक्खादुक्खो ::: ६ (षड्लघु), मुच्छामुच्छे :::। (षड्गुरु), किच्छप्पाणे छेदो, किच्छुस्सासे मूलं, समुग्घाए अणवट्ठो, कालगए पारंचिओ।