________________
१७०
विसेस
[ मासकप्पपगयं
‘मइल०’” गाहा । “नंदीतूरं० " [गा० १५४७-५०] । “आवडण० " गाहा । इदाणि
वावारेति ।
साडऽब्भंगणउव्वलणलोयछारुक्कुरूडे य छिंदभिदंतो ।
सुह आसण रोगविहिं, उवएसो वा वि आगमणं ॥१९२५॥
'साडऽब्भंगण०' गाहा । एगसाडगं, अब्भंगतेल्लयं, उच्चलिज्जंतयं, लोयकारस्स उवट्ठियं, 'च्छारसमीवेतुक्कुरुडे' वा छिदंतं वा, भिदंतं वा दारमाई कसाइयं वा न पुच्छंति । सुहासणवरगयं, पसन्नमुहवन्नं, पोत्थयं पलोयंतं, आउराण वाकरेंतं पुव्वं धम्मलाभेऊणं पुच्छियव्वो ।
"
भाव्यम् ?
इदाणिं संगारे त्ति दारं
-
पच्छाकडे य सन्नी, दंसणऽहाभद्द दाणसड्ढे य ।
मिच्छद्दिट्ठि संबंधिए अ परतित्थिए चेव ॥१९२६॥
“पच्छाकडे य सन्नी०" गाहा । पच्छाकडो नाम पुराणो समणोवासगो वा रे । सागारो वा अहाभद्दगो वा दाणसड्डो वा मिच्छदिट्ठीसंबंधी वा परतित्थिओ वा कोइ अब्भुरहिओ भन्नंति - तुब्भे वेज्जघरं पुव्वगयया होज्ज, ताहे चक्खुयंदि कार्हिति । पच्छा इमेण मग्गेण गंतूण सार्हेति वेज्जस्स रोगविधि |
वाहि नियाण विकारं, देसं कालं वयं च धातुं च ।
आहार अग्गिधिइबल, समुई च कहिंति जा जस्स ॥१९२७॥
"वाहि नियाण विकारं० " गाहा । कण्ठ्या । सो य सिट्ठे समाणे रोगविधिं वियाणिऊणं उवएसं वा देज्जा | अहवा आगच्छेज्ज गिलाणसमीवं । तत्थ उवएसो दव्वाइ चउव्विहो । कलमोदणो य खीरं, ससक्करं तूलियाइयं दव्वे |
भूमिघट्टग खेत्ते, काले अमुगीइ वेलाए ॥१९२८ ॥
'कलमोयणो य०' 'गाहा । दव्वओ कलमोयणो । खीरं कढिययं सक्कारोचुण्णियं । तुलिया णाम णं मातूली । आइग्गहणेणं गोसीसचंदणाई । खेत्तओ भूमीघरं इट्टगघरं वा दगमंडवघरं वा अहवा उदगदोणीए अच्छावेज्जतु । कालओ राइभत्तं सूरुग्गमवेलाए ।
इच्छानुलोम भावे, न य तस्सऽहिया जहिं भवे विसया । अहवण दित्तादीसुं, पडिलोमा जा जहिं किरिया ॥१९२९॥
१. पच्छार ब । २. उक्कुरुडे, तुकडे ड, कुरुडे क । ३. समणो समणोवासगो वा इति
