________________
भासगाहा - १९९३-१९२४]
पढमो उद्देसो
१६९
I
“वाताऽऽतव०” गाहा । सो गिलाणो णीणितो । मुच्छा से जाया । वाएण य उण्हेण य परितावणाई वहंता य परियाविज्जंति । अमंगलं च लोगो भणइ - किं उद्दाणो एस जं नीणिज्जइ ? पत्ता य वेज्जघरं । वेज्जो' भणइ - किं मम सुसाणकुडीघरं तो मयओ आणिज्जइ ? एवं सो उद्दुरुट्ठो किंचि विरॆ न करेज्ज, घरे वासो नत्थि । अह भद्दगो होज्ज, ताहे घरं बहुए
।
सज्जगा होंता तो जयणाए करेंति । एए दोसा तम्हा न णेयव्वो । जइ पुण समत्थो गिलाणो गंतूण ताहे सयं वच्चइ | अह असमत्थो ताहे ण णिज्जइ । एवं ताव दिट्ठे, जहा ण णेयव्वो गिलाणो । वेज्जस्स पुण पासं गंतव्वं ।
इदाणिं गमणेत्ति दारं । अस्य व्याख्या -
उग्गहधारणकुसले, दक्खे परिणामए य पियधम्मे । कालन्नू देसन्नू, तस्साणुमए अ पेसिज्जा ॥ १९१९॥ अगुणविप्पमुक्के, पेसिंतस्स चउरो अणुग्धाया ।
गीयत्थेहि य गमणं, गुरुगा य इमेहिँ ठाणेहिं ॥ १९२०॥
'उग्गह धारण० [" एय गुण० " ] । गाहाद्वयं कण्ठ्यम् । पमाण उवगरणा दो वि एगट्ठा वक्खाणेति ।
44
"
एक्कग दुगं चउक्कं, दंडो दूया तहेव नीहारी ।
किण्हे नीले मइले, चोल रय निसिज्ज मुहपुत्ती ॥१९२१॥
"एक्कग०" गाहा । कण्ठ्या ।
इदाणि सउणे त्ति दारं । गाहासिद्धं ।
मइल कुचेले अब्भंगियल्लए साण खुज्ज वडभे य । कासायवत्थ उद्धूलिया य कज्जं न साहंति ॥ १९२२॥ नंदीतूरं पुण्णस्स, दंसणं संखपडहसद्दो य । भिंगार छत्त चामर, एवमादी पसत्थाई ॥ १९२३॥ आवडणमाइएसुं, चउरो मासा हवंतऽणुग्घाया । एवं ता वच्चंते, पत्ते य इमे भवे दोसा ॥१९२४ ॥
१. वेघरं अ इ । २. वेज्जो.... घरं नास्ति क ड । ३. किंचि न वि अ ।