________________
भासगाहा - १७५८-१७६६ ]
पढमो उद्देस
१३९
अफासुगा फासुए य भरित त्ति अस्य व्याख्या - यत् प्रासुकं भरणम् आत्मार्थकृतायां सोवीरिण्यां श्रमणार्थाय भरेइ तदप्याधाकर्म एव । किं कारणं ? उच्यते
=
जं जीवजुयं भरणं, तदफासुं फासुयं तु तदभावा । तंपि य हु होइ कम्मं, न केवलं जीवघाएण ॥१७६३॥ तिन्नेव य चउगुरुगा, दो लहुगा गुरुग अंतिमो सुद्धो । एमेव य भरणे वी, एक्केक्कीए उ रसणीए ॥१७६४॥१
‘“जं जीवजुयं भरणं०” [" तिन्नेव य०"] गाहा । कण्ठ्या | भरणं ति गयं ।
इदाणि उस्सिय त्ति दारं । अत्तट्ठकत्ताए अंबिलीए आयट्ठकथं भरणं । जइ समणट्ठा उस्सिचति, ठवियगदोसि त्ति काउं मासलहुं । अह आयट्ठाए उस्सिचितं देइ सुद्धो । आहाकम्मे सघरमीसे पासंडमीसे एतेसु :: |४ (चतुर्गुरु) उवकरणपूइए ० ( मासलघु) भत्त - पाणपू (मासगुरु) जावंतिय कीयगडे य :: ४ (चतुर्लघु) । आहारो गओ ।
इदाणिं उवही भण्णइ ।
तत पाइयं वियं पिय, वत्थं एक्केक्कगस्स अट्ठाए । पाउब्भिन्नं निक्कोरियं च जं जत्थ वा कमइ ॥१७६५ ॥
" तय पाइयंo" गाहा । संजतट्ठाए ततं, संजयट्ठाए पाइतं, संजतट्ठाए ठितं । १ संजतट्ठाए ततं, संजतट्ठाए पाइतं, आयट्ठाए ठितं । २ एवं अट्ठभंगा कायव्वा' । 'एक्केक्कस्स अट्ठाए' त्ि संजतआयट्ठाए अट्ठभंगा सूइता। आयट्ठाए ततं, आयट्ठाए पाइतं, आयट्ठाए ठितं । एस अमोद्ध एवं सघरमीसयं पाखंडमीसयं च । सव्वेसिं अट्ठमो सुद्धो । तणणं पज्जणं च आहाम्मं । व विसोहीकोडी | एवं आयरिओ भणति । चोयओ पुण पज्जणं आहाकम्मं भणेति, तणणं विणणं विसोहीकोडी इच्छति । आयरिओ भणति
अत्तट्ठियतंतूहिं, समणट्ट ततो अ पाइय वुतो अ ।
किं सो न होइ कम्मं, फासूण विप्पज्जिओ जो उ ॥१७६६॥
१. मलवृत्तौ तिन्नेव गाथा "जेण असुद्धा० " ( गा० १७६०) गाथानन्तरं व्याख्या नास्ति । २. संजयट्ठाए ततं आयट्ठाए पाइतं संजयट्ठाए ठितं । ३ संजयट्ठाए ततं आयट्ठाए पाइतं आयट्ठाए ठितं । ४ आयट्ठाए ततं संजयट्ठाए पाइतं संजयट्ठाए ठितं । ५ आयट्ठाए ततं संजयट्ठाए पाइतं आयट्ठाए ठितं । ६ आयट्ठाए ततं आयट्ठाए पाइतं संजयट्ठाए ठितं । ७ आयट्ठाए ततं आयट्ठाए पाइतं आयट्ठाए ठितं । ८