________________
भासगाहा-१३३२-१३४७]
पढमो उद्देसो देवेहिँ भेसिओ वि य, दिया व रातो व भीमरूवेहिं। तो सत्तभावणाए, वहइ भरं निब्भओ सयलं ॥१३३९॥ जइ वि य सनाममिव परिचियं सुअं अणहियअहीणवन्नाई। कालपरिमाणहेडं, तहा वि खलु तज्जयं कुणइ ॥१३४०॥ उस्सासाओ पाणू, तओ य थोवो तओ वि य मुहुत्तो। मुहुत्तेहिँ पोरिसीओ, जाणेइ निसा य दिवसा य ॥१३४१॥ मेहाईछन्नेसु वि, उभओकालमहवा उवसग्गे । पेहाइ भिक्ख पंथे, नाहिइ कालं विणा छायं ॥१३४२॥ एगग्गया सुमह निज्जरा य नेव मिणणम्मि पलिमंथो। न पराहीणं नाणं, काले जह मंसचक्खूणं ॥१३४३॥ सुयभावणाएँ नाणं, दंसण तवसंजमं च परिणमइ । तो उवओगपरिण्णो, सुयमव्वहितो समाणेइ ॥१३४४॥
["सविसेसतरा बाहिं०"। "देवेहिँ भेसि०"। "जइ विय०"। "उस्सासाओ०"। "मेहाईछन्नेसु०" । “एगग्गया०" "सुयभावणाए०" |] इदाणिं सुत्तभावणा गाधासिद्धा ।
गरादि', अहीणं, पोरुसाइ कालं-उग्गयअणुग्गयाए कालं । जह अन्नेसिं छउमत्थाणं = उवगुंजितुं जाणइ । उवओगपरिण्णा जाणणापरिन्नेत्यर्थः । गया सुत्तभावणा ।
इदाणिं एगत्तभावणा - जइ वि य पुव्वममत्तं, छिन्नं साहूहिं दारमाईसु ।
आयरियाइममत्तं, तहा वि संजायए पच्छा ॥१३४५॥ "जइ वि य पुव्वममत्तं०" गाहासिद्धमेव । दिट्ठिनिवायाऽऽलावे, अवरोप्परकारियं सपडिपुच्छं । परिहास मिहो य कहा, पुव्वपवत्ता परिहवेइ ॥१३४६॥ तणुईकयम्मि पुव्वं, बाहिरपेम्मे सहायमाईसु। आहारे उवहिम्मि य, देहे य न सज्जए पच्छा ॥१३४७॥
तण पळारि१ .
१. सरच्छरादि (स्वराक्षरादि) इति भाव्यम् ?