________________
भासगाहा-१३२०-१३३१] पढमो उद्देसो तेसु नाणंतरेसु दंसणंतरेसु चरित्तंतरेसु संतमोहं गच्छति, सम्मोह इति वर्तते । “इड्डी." पच्छद्धं । इदाणि मोहेत्ता अस्य व्याख्या -
जो पुण मोहेइ परं, सब्भावेणं व कइअवेणं वा। सम्मोहभावणं सो, पकरेइ अबोहिलाभाय ॥१३२६॥
"जो पुण०" गाहा । कण्ठ्या । पुनर्विशेषणे, किं विशिनष्टि ? सन्मार्गान् मोहयति तस्य मूढस्य । ततः फलमुपदिश्यते -
एताओं भावणाओ, भावित्ता देवदुग्गइं जंति । तत्तो वि चुया संता, परिंति भवसागरमणंतं ॥१३२७॥ "एयाओ भावणाओ०" गाहा । कण्ठ्या । पंचेति गतं ।
इदाणिं एयाहिं संकिलिट्ठभावणाहिं अप्पा न भावितव्यः । असंकिलिट्ठाहिं पसत्थाहिं भावणाहिं अप्पा भावेयव्वो जिनकप्पं पडिवज्जिउकामेणं । ताओ इमाओ पंच भावणाओ -
तवेण सत्तेण सुत्तेण, एगत्तेण बलेण य । तुलणा पंचहा वुत्ता, जिणकप्पं पडिवज्जओ ॥१३२८॥ [नि० ] "तवेण सत्तेण०" दारगाहा । तत्र तवभावणा -
जो जेण अणब्भत्थो, पोरिसिमाई तवो उतं तिगुणं । कुणइ छुहाविजयट्ठा, गिरिनइसीहेण दिटुंतो ॥१३२९॥ एक्केक्कं ताव तवं, करेइ जह तेण कीरमाणेणं । हाणी न होइ जइया, वि होज्जा छम्मासुवस्सग्गो ॥१३३०॥ "जो जेण अणब्भत्थो" [“एक्केक्कं ताव०"] गाहाद्वयं कण्ठ्यम् । को पुण गुणो तवभावणाभावियस्स? उच्यते -
अप्पाहारस्स न इंदियाइं विसएसु संपवत्तंति । नेव किलम्मइ तवसा, रसिएसु न सज्जए यावि ॥१३३१॥
"अप्पाहारस्स न इंदियाइं०" गाहा । "नेव किलम्मइ''त्ति तवभावणाभावियस्स न दुक्खं विज्जइ करेंतो तवं मणसा, रसिएसु न सुज्झए यावि । बीया इमा गाहा -
