________________
PRESERVED AT ANHILWAD PATAN.
91
No. 53. Samaradityacharitra, by HARIBHADRASURI [समरादि
त्यचरित्रम् — हरिभद्रसूरिः ].
Leaves 1 to 354; 322 inches long, 22 inches broad. Begins:
ओं नमो वीतरागाय ॥
पणमह विजियसुदुज्जयनिज्जियसुरमणुयविसमसरं । तिहुयणमंगल निलयं बसहगइगयं जिणं उसहं ॥
Ends:
गुरुवयणपंकयाउ सोऊण कहाणयाणुराएण | अनिउणमयिणा वि दढं बालाइअणुग्गहट्ठाए ॥ अविरहियणाणदंसणचरणगुणरयस्स विरइयं एयं । जिणदत्तायरिस्स उ अवयवभूएण चरियमिणं ॥ जं विरइऊण पुण्णं महाणुभावचरियं मए पत्तं । तेणं गुणाणुराउ होउ इहं भव्वलोयस्स ॥ गंथग्गमिमं एयं छंदेणाणु हुएण गणिऊण । पाएण दहसहस्सा हुंति सिलोगाण संठवियं ॥ इति समरादित्यचरितं समाप्तम् ॥ परस्परपरिस्यूतनयगोचरचारिणी । अनेकांतामृतं दुग्धे यद्द्भवी तं जिनं स्तुमः ॥ १ ॥ अप्राप्तोपि हि खंडनां गुणवते धर्माय हिंस्रो न वा छायाभिः प्रणिहंति तापमभितो मुक्तः सदा पल्लवैः । निश्छिद्रोपि करोति यः श्रुतिसुखं वंशः क्षमाभृद्घनोल्लासी कोपि महीतले स जयति श्रीमालनामा नवः ॥ २ ॥ वंशेऽत्र तेजोऽद्भुतवृत्तशाली मुक्तामणिर्वोसरिसंज्ञको ऽभूत् । तस्थौ न केषां हृदये गुणेन निजेन यरिछद्रविनाकृतोपि ॥ ३ ॥
