________________
उ० टोका
श्र०२
८३
भाषा
टोत्तरशतकाव्यानि न वानि वक्ति स्तुतिप्रान्ते भूपप्रदत्त' दौनाराऽष्टमतं गृह्णाति ततो वृद्धिमान् वररुचिनामा भट्टः शतसहस्रवित्तव्ययेन यागहोमादि करोति मन्त्री तु तथा वर्धमानं मिथ्यात्वं दृष्ट्वा तद्दाननिषेधाय राज्ञः पुर एव मुवाच राजन् श्रस्य ब्राह्मणस्य एतावद्दनं दत्वा कथं कोशचयो विधीयत अयं तु परकाव्यहरणात् कवितस्करोस्ति राम्रोक्त' कि मसौ पुरातनकविकृतानि मत्पुरो वक्ति मन्त्रिणोक्त एतदुक्तानि काव्यानि सप्ताऽपिम मपुत्यू: पठन्ति राजोक्त प्रात रेत दुक्तानि काव्यानि तव सप्तपुत्रीपार्श्वे पाठनीयानि ततो मन्त्रिणा सर्व शिक्षयित्वा सप्तापि पुत्राः प्रभाते भूपपर्षदि जवन्य' तरिताः स्थापिताः ताथ क्रमात् प्रथमा पुत्री एकवारश्रुतसर्वग्रन्यधारिका द्वितीया तु द्विवारश्रुतसर्वग्रन्यधारिका एवं सर्वापि यावत् सप्तमी पुत्री सप्त वारश्रुतसर्वग्रन्यधारिका एतादृशा धारणान्विता सन्ति अथ तत्र समायातो वररुचिः स्वकृतकाव्यानि नृपतेः पुरो वक्त मारभस्तुत्यन्ते भूपतिना उक्त कहे स्वामी ए केतलोक बात के गुरु कहे एहनौ होड नही थाए इम करता वली चउमामे आवे तव शौष्य मनोरथे कोश्याने मदिर श्राव्यो कोश्याइ जा जे थूलभद्रनी होड पर श्राव्या तिथे तेहने चीनसालिमां राख्या एक समे बरसता पाणीमे राग आलापी नृत्य करो काम बांणें बोध्यो चित्तचला व्यो तौणे भोगनौ प्रार्थना करी तिवारे कौश्या कहे थूलभद्र साढिबार कोड सोनइ यालाव्यो ते कड़े ते तो नथौ तिवारे कोश्या कहे रत्नकां बल ल्याबो ऋषि कहेते किहां मौले कोश्या कहे नेपाल देशना राजाने जाचे ते श्रापे तिवारी मुनिवर वरसतां पांणीमा नेपाले गया राजाने जाची रत्न कांबले मार्गे चाले अनुक्रमे अईमार्गे लुटाणो इम बीण बारमार्गमा लुटाणो चौथो वारला कडौनौ भुगलमा बारवरसे कोश्याने मंदिरे आव्यो तिवारे कोश्या ते हने विविध प्रकारे प्रतिबोध देदू समझाव्यो अने हवणातो भुंडा माहारी ताहरी अवस्था भोग थको वितीत थई इम समभावी गुरु पाले मोकले गुरे आली अण दिवरावी इम थूलभद्र स्वीपरीसह जीत्या तीम बीजो जे कोई स्वोपरिसह सह ते अनंतासुखलहे इति स्त्रीपरोसह उपर कथा संपूर्ण ए० एक
*************************************
राय धनपतसिंह बाहादुर का भ० सं० उ० ४१ मा भाग