________________
. 64 4
उल्टोका ४ लञ्चोत्तरः स सुरो गती मूकपाखें तस्य बहुद्रव्यं दत्वा प्रोक्तवान् यदाहं त्वमा तुरुदरे उत्पत्स्य तदा तस्था आमदोहदो भविष्यति स दोहदः साम्प्रतं
महर्शित सदाफलाम फलैस्वया तदानीन्तस्याः पुर्णीकार्यः पुनस्वया तथा विधेयं यथा तदानीं मम धर्मप्राप्ति: स्यात् एवं उक्वागता देवः अन्यदा १ देवलोकात् च त्वा स देवस्त स्था गर्भे समुत्पत्वं तस्याश्चामदोहद समुत्पनी मूकेन पूर्वोक्तरीत्या पूरितः पुत्राजात: मूकस्तुतं बाल लघुमपि करे कृत्वा देवान् साधुंश्च वन्दापयति परं स दुर्लभ बोधित्वेन तान् दृष्ट्वा रटति एवं आबालकालादपि भृशं प्रतिबोधितोपि स न बुध्यति ततो मूकः प्रबजिती गतः स्वर्ग' अथ देवो भूतेन मूकजोवेन सदुर्लभबोधि र्बाल: प्रतिबोधिकृते जलोदरव्यथावान् कृत: वैद्यरूपं कृत्वा देवेन उक्त: अहं सर्वरीगोपशमं करोमि जलोदरी वक्ति मम जलोदरोपशान्ति कुरु वैद्ये नोक्त तवासाध्योयं रोगः तथाऽप्यऽहं प्रतौकारं करोमि यदि मम पृष्टौ औषध कोत्वलक समुत्पाट्य ममैव सहागमिष्यसि तेनोक्त एवं भवतु ततो वैद्येन स जलोदरी सज्जोक्कतः समाधि भाग् जातः ततस्तस्योत्पाटमाय औषध कोस्थल कस्तेन दत्त: स तत्पृष्टी भ्रमन् तं कोस्थलक सुत्पाटयति देवमायया स कोत्थलकोऽति भारवान् जातस्तं अतिभार वहन् साखिद्यति परन्त मुत् सृज्य पश्चाहन्तुं न शक्नोति माभूत्यश्चाहतस्यमे पुनर्जलोदर व्यथे ति विमर्श कुर्वन् वैद्यस्यैव पृष्ठो कोत्थलकं वहन् भमति एकदा एकस्मिन् देशे खाध्यायं कुर्वन्तः साधवो दृष्ट्वा तत्रतौ गतौ वैद्येनोक्त त्वं दीक्षां गृहौषसि यथा त्वां मुञ्चामि स भारभम्नो वक्ति यहीष्याम्येव तती वैद्य न अस्य दी क्षादापिता देवे च स्वस्थानङ्गत तेन दोछ परित्यक्ता देवेन पुनरपि तथैव जलोदरं नत्वा वैद्यरूपधरण पुनरऽसौ दीक्षां पाहितः पुनर्गत च देवेन तेन दोचात्यक्ता ढतीयवारं दीक्षां दापयित्वा वैद्यरूपी देवः साई तिष्ठति स्थिरीकरणाय एकदा वृणभारं गृहीत्वा स देवः प्रज्ज्वलडाम प्रविशति * ततस्तेन साधुनोत ज्वलति ग्राम कथं प्रविशसि देवेनोक्त त्वमपि क्रोधमानमायालोभैः प्रचलते गृहवामे वारं २ वार्यमाणोपि पुनःपुन: कथं प्रवि
RRRRRRRRRR:१-१-१९:RRRRRRREKKR
राय धनपतसिंह बाहादुर का प्रा० सं० उ. ४१ मा भाग
