________________
२ स्वमस्तके लोचं कृतवान् शासन देवतया तस्थ रजोहरणादि लिङ्ग मर्पितं कपिलो द्रव्य भावाभ्यां यति भूत्वा रानः पुरः समागतः राज्ञा भणितं त्वया सटीका
* विचारितं स आह जहा लाहो तहा लाही लाहा लोहोपवहुई दोमास कणयकज्ज कोडौएवि न निट्टियमिति विचार्याहं त्यक्तवृष्णः संयमीजातः . २४३ रानोक्त कोटिमपि तवाहं ददामि तेनोक्त सर्वोपि परिग्रहो मया व्युत्सृष्टो नमे कोव्यापि कार्यमित्युक्ता.स श्रमणस्ततोवि हृतः घणमासान् यावत् छद्मस्थ
* एवासीत् पश्चात्केवलौजातः इतच राजगृह नगरान्तराल मार्गे बलभद्र प्रमुखाचौराः सन्ति एतेषां प्रतिबोधीमत्तो भविष्यतीति ज्ञात्वा स कपिल * केवलौ गतः तैदृष्टः प्रोक्तश्च भी श्रमण नृत्यं कुरु केवली प्राहवादकः कोपि नास्ति ततस्ते पञ्चशत चौरास्तालानि कुट्यन्ति कपिल केवलौ गायति तहीत वृत्तमाह अधुवे आसासयंमि संसारंमि दुक्ख पउराए किं नाम हुज्जतं कम्मयं जेणाहं दुग्गडू न गचिज्जा १ भोजना अस्मिन् संसारे तत्कर्मकं किं नाम किं सम्भाव्यते तकि कर्मवर्तते तत् किं क्रियानुष्ठानं वर्तते येन कर्मणा अहं दुर्गतिं नगच्छेयं केवलिनः संशयस्य दुर्गति गमनस्य च उभयो रभावपि प्रतिबोधापेक्षया इति केवली भगवान् इदं आह कथम्भूते संसार अध्रुवे नव नव स्थानक निवास सद्भावात् अस्थिरे पुनः कीदृशे संसारेऽशाश्वतऽनित्ये पुनः कौदृशे संसारे दुःख प्रचुरे दुःखैः शारीरिक मानिसिकः पुष्टैः प्रचुरे पूर्णे जन्मजरा मृत्युसहित १ विजहित्तु पुव्वसंजीगं न सिणेहं कहम्बि कुब्बिज्जा
योग नसिहं कहिं विकुब्वे वज्जा। असिणेह सिणेह करहिंदोसपदोसहिं मुच्चएभिक्खू २॥ ततोनाण दंसणसमग्गे गच्छत् जे धर्मने अंगीकार कस्यां थका हुँ दुर्गतिने बिषे नजाउ १ त्यक्ता पूर्वसंयोग मात्र पित्रादि तिवारी कपिल ऋषि तहना वचन सांभलौने घरनी संबन्ध छाडौने कुत्रापि स्नेहं न कुर्यात् स्नेह कोइ बस्तु उपर न कर स्नेहकारेश्वपि पुत्त्रादिषु स्नेहना करणहार पुत्रकलबादिक ते उपर सनेह न करे एवं कुर्वन् इहलोके परलोकेऽपि दुःखैर्मुच्यते भिक्षु इम करतु साधु इहलोक परलोकना दुःख थौ छूटे २ ततोनन्तरं ज्ञानदर्शनपूर्ण: कपिलमुनि: कपिल
राय धनपतसिंह बाहादुर का पा सं ०3०१४मा भाग