________________
उभाषा
पुत्र दृष्टात जाणवो किणहोक गामें एक कुल पुत्र के तेहनी भाई वरीये विणास्त्री तिवारी तमा वेटाने कहे हे पुत्र ताहारा भाईना विणासणवालाने त विणास ते मातानी वचन लेइ तिणे लड्डे बेटे पापणे वल करो भाईनो मारणहार जीवतोपकटि माता आगलि कयो मोरवंध वांधी खन काढी बोल्यो भात घातक तुझने पाहणु तिवार वैरी भयभीत धके कहे जिहां शरणागत आयाने किम हिणये तिम आहण एहवी वैरीनोवचन साभलीने बेटे माताने कह्यो माता महासवुरनो धणियाणी आपणा वेटाने कहे हे पुत्र आपण सरणागत आवौने न हणीये ज भणी शास्त्रमे कहे के यतः सरणागताण विसं भियाणं पणयाणं विसणपत्ताणं रोगोत्र जंगमाणसप्पुरिसाने वपहरंति १ सत्पुरुषते एतलाने परापर न करे एहवो वचन साभली वेटे कधी हे मात उपनो कोप कोम सफल कर तिवार मा कही है पुत्र सगले रोस सफल न करवी तिवार पछी तेणे आपणा भाइनी मारणहार वैरौने सन्मान देव जी माडो घर मूक्यो तिम वोजे जोवे रोस अपनी हुती उपसमावे यतः उवसमेणहणकोहं उपने क्रोध क्षमाई' अस्त विफल कर इम कुलपुत्र दृष्टान्त १ धारिजापि यमप्पियंए उपरिकथा लोखोये के रूडी वात ग्रहीये माठी झंडीये यथा वीत भय पाटणे अशिवमृगी ऊपने ते उदायन राजा कन्हे विण मंत्रवादो आश्था राजायतेवोलाया तुम्हे कुषको तुम्हे स्थकरो छो तेहवे कह्यो अमे मंत्रवादी छा मंत्रवले भूत एक हित आवे नगर माहिन मे अयौव मृगौ नगर मांहि समावे सिवार पूछे ते भूत तुमारा केहवा के तिवारे ते मांहि पहिलो मंत्रवादी कहे हे राजा माहरो भूत अतिही रूपवंत सौध छ पिण ते भूतने उची दृष्ट सांम्ही जोवे ते मनुष्य मर तेजे भूत देखी नौची जोवे तेहनो रोग जावे निरामय थावे एहवो बचन मंत्रवादीनी सांभली राजाई विसज्या इणरो अमार खपनथो राजाई वौजी मंत्रबादी भूत बोलाव्यो ते कहिवा लागो माहरो भूत अतही कुरूप छ पिण तेहने देखोने न हसे मने मनुष्य ते भूतने स्तवे तेनीरोग हुई अने जे निंदेते मर राजाने पौल विसरज्यो राज बीजी मंत्रवादी वोलाव्यो ते कहे हे राजन् माहरो भूत कुरूप छ
राय धनपतसिंह बाहादुर का आ० सं० उ०४१ मा भाग
