________________
उ० टोका
사
८८
RAJRAS
XERCNCH
शिष्यास्तस्यैव दत्ताः अन्यदा स स्कन्दकः स्वामिनं पृच्छति हे भगवन् भगिनी बन्दापनार्थं गच्छामि स्वामिना भणितं तत्र मारणान्तिकोपसर्गौस्ति स्कन्दकेनोक्त' भगवन् वयमाराधकविराधका वा स्वामिना भणितं त्वां मुक्ता सर्वेप्याराधकाः स्वामिनैव मुक्तपि भवितव्यतावशेन पञ्चशतशिष्यपरि वृतः कुम्भकारकटकपुरे गतः पालकेन तमागच्छन्तं ज्ञात्वा पूर्ववैरं स्मरता साधुस्थितियोगोद्याने षट्विंशदा युधानि भूमौ स्थापितानि स्कन्दकाचा र्यस्तु तत्रैव समवसृतः ततः पालिकेन नृपस्याऽग्रे कथितं महाराज श्रयं स्कन्दकः पञ्चशतसाधवोपि च सहस्रयोधिनः परोषहभग्नास्तव राज्य' गृहौतुकामाः समायाता स्वां हनिष्यन्ति राज्यञ्च गृहीष्यन्ति यदि न प्रत्यय स्तदा उद्यानं विलोकय एभिरायुधानि भूमौ गोपितानि सन्ति नृपेण उद्यानं विलोकितं आयुधानि दृष्टानि क्रोधात्तेन ते साधव स्तस्यैव दत्ताः तेन सर्वेऽपि यन्त्रेण पोलिताः बधपरौषहस्य सम्यग् अधिसहनात् उत्पन्न केवल ज्ञानाः सिद्दाः स्कन्दकाचार्यस्तु सर्वेषां शिष्याणां तथाविधमरणं दृष्ट्वोत्पत्रक्रोधः सर्वस्याप्यस्य देशस्य दाहकोऽहं स्यामिति कृतनिदानो अग्निकुमारेषूत्पन्नः अथाचा र्यस्य रजोहरणं रुधिरलिप्तसन् ग्टन्नैः पुरुषहस्त' ज्ञात्वा चञ्चुपुटेनोत्पाव्य पुरन्दरयशा पुरः पातित सापि महतोमष्टतिञ्चकार साधवो गवेषिता न दृष्टा प्रत्यभिज्ञातानि कम्बलाद्युपकरणानि ज्ञातञ्च तया साधवो मारिता इति ततोधिक्कृत स्तया नृपतिः अहं तव मुखं न पश्यामि प्रव्रजियाम्ये वेति वदन्तों तां स्कन्दकभगिनीं देवाः श्रौमुनिसुव्रतस्वामि समीपे मुक्तवन्तः स्वामिना सा दीचिता ततो अग्निकुमारदेवेन सनगरो देशो दग्धः ततो दण्डकारण्यं जातं अद्यापि तथैव तज्जनैर्भण्यते एभिः साधुभिर्वधपरोषहः सोढ़स्तथापरैरपि सोढव्यः नतु स्कन्दकाचार्यवत्कर्त्तव्य अथ परैरभिहतस्य औषधादिक याज्या स्यात् तस्मात् याज्यापरोषहोपि सोढव्यः प्रत स्तत्परोषह माह दुःकरं खलुभोनिचं अणगारस्स भिक्खुणी सव्वंसे जाइयं होइ नत्थि किचि अजाइयं २८ गोयरग्ग पविट्ठस्स पाणीनो सुप्पसारए से श्री अगारवामुत्ति इइभिक्खु न चिन्तए २८ खलु इति निखयेन भोखामिन् अनगारस्य
************************ राय धनपतसिंह बाहादुर का आ० सं० उ० ४१ मा भाग