________________
( ૫૮ ). સિદ્ધસરિ, વિમ સવત. ૧૯૨ ગુજરાત નામના દેશમાં આવેલા શ્રીમાળ નામે નગરમાં શ્રી વર્મ લાભ નામે રાજ હતો. તેને સુપ્રભદેવ નામે મંત્રી હતા, તેને દત્ત અને શુભંકર નામે બે પુત્રો હતા; દત્તને માઘ નામે એક મહાવિદ્વાન પુત્ર હતા. અને તેને અવંતીના રાજા ભેજ સાથે ઘણીજ મિત્રાઈ હતી; તેણે શિશુપાળવધ (માઘકાવ્ય) નામે કાવ્ય ગ્રંથ રચ્યો છે. શુભંકરને લમી નામે સ્ત્રી હતી, અને તેણીની કુક્ષિએ આ મહાન આચાર્ય શ્રી સિદ્ધ સૂરજીને જન્મ થયો હતો. આ સિદ્ધિને તેના પિતાએ એક મહાસ્વરૂપવંતી કન્યા પરણાવી હતી; સિદ્ધને તેના માતાપિતાએ વાર્યા છતાં જુગારનું વ્યસન પડવાથી તે હમેશાં રાત્રિએ બહુ મોડેથી ઘેર સુવા માટે આવતે હતા, અને તેથી તેની સ્ત્રી અત્યંત દુઃખી થઈ હતી. એક દહાડો તેણીને અત્યંત દિલગીર થતી જોઈને તેણીની સાસુએ તેનું કારણ પૂછયાથી તેણીએ લજજાયુક્ત થઈ પોતાના સ્વામીનું વૃત્તાંત જણાવ્યું. તે સાંભળી સિદ્ધની માતાએ કહ્યું કે, આજ રાત્રિએ જ્યારે સિદ્ધ મોડો આવે, ત્યારે તારે દ્વાર ઉઘાડવું નહીં; અને તે સમયે હું તેને શિખામણ આપીશ. પછી રાત્રિએ સિદ્ધ જ્યારે મોડે આવ્યો, ત્યારે સ્ત્રીએ હાર નહીં ઉઘાડવાથી તે બૂમો મારવા લાગ્યા. તે સાંભળી તેની માતાએ કૃત્રિમ ગુ કરી કહ્યું કે, અત્યારે મેંદી રાત્રે દ્વાર ઉઘાડવામાં નહીં આવે; માટે આ સમય જેનાં દ્વાર ખુલ્લાં હોય ત્યાં તું જા. તે સાંભળી સિદ્ધ તે ત્યાંથી નીકળીને રાત્રિએ પણ જેનાં દ્વાર ખુલ્લાં છે, એવા જૈન મુનિઓનાં ઉપાશેયમાં ગયા. ત્યાં તેણે જૈન મુનિઓને વિવિધ પ્રકારના સ્વાધ્યાય કરતા જોઈને નમસ્કાર કર્યો. અને તેથી મુનિઓએ પણ તેને ધર્મલાભ આપી પૂછયું કે, તમે 'કોણ છે? ત્યારે તેણે પોતાનું સર્વ વૃત્તાંત સત્ય રીતે જાહેર કરી કહ્યું કે, “હું શુભંકરનો પુત્ર સિદ્ધ છું, તથા મારા જુગારના દુર્વ્યસનથી મારા માતાએ મને કહાડી મેલ્યો છે; હવે તે આજથી આપનું જ મને શરણું છે તે સાંભળી આચાર્ય મહારાજે મૃતોપાગ દેઈ જગ્યું કે, આ ભાગ્યશાળી પુરૂષથી શાસનની ઉન્નત્તિ થવાની છે, એમ વિચારી તેમણે તેને કહ્યું કે, જો અમારા જેવો વેર તમ અંગીકાર કરે તે તો સુખેથી અહીં રહે; એમ કહી તેમણે જૈન મુનિઓને સર્વ આચાર તેને કહી સંભળાવ્યો. પછી સિંધે પણ તે વાત કબુલ કરવાથી આચાર્યજીએ તેમને કહ્યું કે, હવે પ્રભાતે તમારા માતપિતાની આજ્ઞા લઈ તમને દીક્ષા આપશું. હવે પ્રભાતે શુભંકર શેઠને સિદ્ધ સંબંધી રાત્રિનું વૃત્તાંત માલુમ પડ