Page Text
________________
રમાં પધાર્યા. તે નગરમાં એક જનદત્ત નામે મહાધનાઢ્ય શ્રાવક વસ હતો, તેને મહાગુણવાળી ઈશ્વરી નામે સ્ત્રી હતી. તેમના ઘરમાં દ્રવ્ય તે ઘણું હતું, પરંતુ દુકાળના સબબથી ધાન્ય નહોતું, તેથી તેણીએ પિતાના કુટુંબને કહ્યું કે, હવે વધારે ધાન્ય ન હોવાથી આજે તો આપણે એ વિષમિશ્રિત ભંજન કરવું, તથા પંચપરમેષ્ટીનું ધ્યાન ધરીને સમાધિપૂર્વ મૃત્યુનું આલંબન લેવું. કુટુંબે પણ તે વાત માન્ય રાખ્યાથી તેણીએ એક લાખ સૈના મેહારોની કીંમતના ચેખા રાંધ્યા; તથા તેમાં વિષ ભેળવવાની તૈયારી કરે છે, તેટલામાં શ્રીવજીએનસરિજી ગેચરી માટે ત્યાં આવ્યા. તેમને જોઈ ઈશ્વરીએ ઘણાજ ભાવથી તે ભાત વોરાવીને પિતાનું લક્ષમૂલ્ય પાનું સઘળું સ્વરૂપ કહી બતાવ્યું, ત્યારે આચાર્યજી મહારાજે કહ્યું કે, હું ભાગ્યવતી ! હવે તમે જરા પણ ફિકર કરો નહીં; આવતી કાલથી સુકાળ થશે. તે સાંભળી અત્યંત ખુશી થયેલી તે ઈશ્વરીએ તે દિવસ તે એક ક્ષણની પિઠે વ્યતીત કર્યો; પ્રભાત થતાં જ ત્યાં અનાજનો જથ્થો ભરીને વણજારાની પિઠો આવવાથી સુકાળ થશે. પછી તે જિનદત્ત શેઠે પણ પિતાનું દ્રવ્ય શુભ માગે ખર્ચને કુટુંબ સહિત શ્રીવાસેનસૂરિજી પાસે દીક્ષા લીધી.
આર્ય રક્ષિતજી તથા દુબળિકાપુષ્પવિગેરે.
જ્યારે દશપુર નગરમાં ઉદાયન રાજા રાજ્ય કરતા હતા, ત્યારે ત્યાંના રહેવાસી સમદેવ પુરોહિતની સ્ત્રી રૂદ્રમાની કુક્ષિએ આર્ય રક્ષિત તથા ફલ્યું રક્ષિત નામના બે પુત્રને જન્મ થયો હત; તેઓ વેદશાસ્ત્ર આદિકમાં મહાપારગામી હતા; તેઓમાંના આર્થરક્ષિતજીએ પાટલી પુત્રમાં જઈ ઉપનિષદ્ આદિકાને ઘણે અભ્યાસ કર્યો ત્યાંથી પાછા આવી પોતાની માતાને જ્યારે તેમણે નમસ્કાર કર્યો, ત્યારે માતા જૈનધમાં હેવાથી તે વખતે સામાન્ય યિક વ્રતમાં હતી; તેથી તેણીએ તેમને તે સમયે આશિષ આપી નહીં,
ત્યારે આર્યરક્ષિતજીએ વિચાર્યું કે, જે વિદ્યાથી મારી માતાને ખુશી ન ઉપજી, તે વિદ્યાને પણ ધિક્કાર છે! પછી સામાયિક સંપૂર્ણ થયા બાદ તેમની માતાએ આરક્ષિતજીને કહ્યું કે હે પુત્ર! આ સંસાર વધારનારી વિદ્યાથી હું ખુશી
| SR No. | 007286 |
| Book Title | Jain Itihas |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Dharm Vidya Prasarak Varg |
| Publisher | Jain Dharm Vidya Prasarak Varg |
| Publication Year | 1908 |
| Total Pages | 168 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 12 MB |