________________
नरतिर्यग्लोकाधिकारः ।
३४३
तं । तमपराधं सोदुमक्षमोऽसुरपतिश्वमरेंद्रो वज्रायुधेन तं राजानं निहंति समृत्वा रत्नप्रभाया दुःख ग्राह्येकजलराशिं भुंक्ते ॥ ८५४ ॥ तब्भयदो तस्स सुतो अजिदंजयसण्णिदो सुरारिं तं । सरणं गच्छइ चेलय सण्णाए सह समहिलाए ॥ ८५५ ॥ तद्भयतः तस्य सुतः अजितंजयसंज्ञितः सुरारिं तं ।
शरणं गच्छति चेलकासंज्ञया सह स्वमहिलया ॥ ८९९ ॥ तभय । तस्माद्सुरपतिभयात्तस्य राज्ञः सुतोऽजितंजयसंज्ञितः चेलकासंज्ञया स्वमहिलया सहितं सुरारिशरणं गच्छति ॥ ८५५ ॥ सम्मदंसणरयणं हिययाभरणं च कुणदि सो सिग्वं । पञ्चक्खं दणिह सुरकयजिणधम्ममाहप्पं ॥ ८५६ ॥ सम्यग्दर्शनरत्वं हृदयाभरणं च करोति सः शीघ्रं ।
प्रत्यक्षं दृष्ट्वा इह सुरकृतजिनधर्ममाहात्म्यं ॥ ८१६ ॥ सम्म । स पुनः सुरकृतजिनधर्ममाहात्म्यं प्रत्यक्षं दृष्ट्वा शीघ्रं सम्यग्दर्शनरत्नं हृदयाभरणं करोति ॥ ८५६ ॥
अथ चरमकल्कीस्वरूपं गाथापंचकेनाह;
इदि पडिसहस्सवस्सं वीसे कक्कीणदिक्कमे चरिमो । जलमंथणो भविस्सदि कक्की सम्मग्गमत्थणओ ॥८५७॥ इति प्रतिसहस्रवर्षं विंशतौ कल्कीनामतिक्रमे चरमः । जलमंथनो भविष्यति कल्की सन्मार्गमंथनः ॥ ८९७ ॥ इदि । इत्येवं प्रतिसहस्रवर्षे विंशतिकाल्किनामतिक्रमे सति चरमो जलमंथनाख्यः सन्मार्गमंथनः कल्की भविष्यति ॥ ८५७ ॥ इह इंदरायसिस्सो वीरंगद साहु चरिम सव्वसिरी । अज्जा अग्गिल सावय वरसाविय पंगुसेणावि ॥ ८५८ ॥
