________________
૧૫૦
આત્માનુશાસન स्वाधीनसुखसंपन्ना न सिद्धाः सुखिनः कथम् ॥ સ્વાધીનતાથી દુઃખ પણ સુખ જો તપસ્વીઓ જુએ;
સ્વાધીન સુખસંપન સિદ્ધો, કેમ સુખી તે ના એ? ભાવાર્થ – તપસ્વીઓ જે સ્વાધીનતાપૂર્વક કાયક્લેશાદિ કષ્ટને સહન કરે છે તે દુઃખ પણ તેમને સુખ લાગે છે, તો પછી જે સ્વાધીને સુખથી સંપન છે તે સિદ્ધ ભગવંતો સુખી કેમ ન હોય? અર્થાત્ અવશ્ય હોય.
શ્લોક-૨૬૮ इति कतिपयवाचां गोचरीकृत्य कृत्यं रचितमुचितमुच्चैश्चेतसां चित्तरम्यम् । इदमविकलमन्तः संततं चिन्तयन्तः सपदि विपदपेतामाश्रयन्ते श्रियं ते || અહીં અલ્પવાણી વિષય કરીને અન્ય રચના લભ્ય જે, આ યોગ્ય કાર્ય ઉદાર મનના સંતને અતિ રમ્ય તે; પરિપૂર્ણતા આ પામતું, તે સતત ચિંતન જો કરો,
ઝટ દૂર થાય વિપત્તિ સઘળી, મોક્ષ લક્ષ્મી તો વરો. ભાવાર્થ – ઉદાર વર્તે છે ચિત્ત જેમનું એવા સંતોનાં, સજ્જનોના ચિત્તને આનંદ દેનાર આ આત્માનુશાસન મંથને કેટલીક વચનરચનાપૂર્વક કાવ્યમાં રચિત કર્યો છે. એમાં કરેલું વર્ણન, જે સર્વથા ઉચિત છે તે અહીં પૂર્ણતાને પામે છે. આ ગ્રંથને નિરંતર હૃદયમંદિરમાં પૂર્ણપણે ચિંતવન કરતાં કરતાં જીવ સર્વ વિપત્તિઓથી મુક્ત થઈ શીઘ અવિનાશી મોક્ષલક્ષ્મીનો આશ્રય કરે છે અર્થાત્ અનંત અવ્યાબાધ સુખસ્વરૂપમાં શાશ્વત સ્થિતિ કરે છે.
શ્લોક-૨૨૯ जिनसेनाचार्यपादस्मरणाधीनचेतसाम् ।
