________________
૧૩૪
આત્માનુશાસન ધનાદિ બાહ્ય વસ્તુઓનો પણ પરિત્યાગ કરવો જોઈએ.
શ્લોક-૨૩૮ भावयामि भवावर्ते भावनाः प्रागभाविताः । भावये भाविता नेति भवाभावाय भावनाः ॥ આ ભવાવર્તે પૂર્વમાં જે ભાવના ભાવી નહીં;
ભવનાશ અર્થે ભાવું એ, જે ભાવી તે ભાવું નહીં. ભાવાર્થ – મેં સંસારરૂપ ચક્રમાં પડીને પહેલાં જે સમ્યગ્દર્શનાદિ ભાવનાઓનું ચિંતવન કર્યું જ નથી તેનું હવે હું ચિંતવન કરે છું. અને જે મિથ્યાદર્શન આદિ ભાવનાઓનું વારંવાર ચિંતવન કરી ચૂક્યો છું તેનું હવે હું ચિંતન કરતો નથી. એ પ્રકારે હું હવે પૂર્વભાવિત ભાવનાઓને છોડીને એ અપૂર્વ ભાવનાઓને ભાવું છું કે જે ભાવનાઓ ભવના વિનાશનું કારણ થાય છે.
શ્લોક-૨૩૯ शुभाशुभे पुण्यपापे सुखदुःखे च षट् त्रयम् । हितमाद्यमनुष्ठेयं
शेषत्रयमथाहितम् ॥ શુભ-અશુભ ત્યમ સુખ-દુ:ખ તેમ જ પુણ્ય-પાપ છ ત્રણ્ય એ; ત્યાં આદિ ત્રણ હિત આદરો, બાકી અહિત ત્રણ ત્યાજ્ય એ. ભાવાર્થ – શુભ અને અશુભ, પુણ્ય અને પાપ તથા સુખ અને દુઃખ એમ આ છ થાય છે. એ છનાં ત્રણ યુગલોમાંથી આદિનાં ત્રણ - શુભ, પુણ્ય અને સુખ - આત્માને હિતકારક હોવાથી આચરવા યોગ્ય છે; તથા બાકીના ત્રણ - અશુભ, પાપ અને દુ:ખ - આત્માને અહિતકારક હોવાથી છોડવા યોગ્ય છે.
બ્લોક-૨૪૦
तत्राप्याद्यं परित्याज्यं शेषौ न स्तः स्वतः स्वयम् । शुभं च शुद्ध त्यक्त्वान्ते प्राप्नोति परमं पदम् ॥
