________________
૧૨૨
આત્માનુશાસન પરંતુ પોતે વિશેષ સરાગ દશાને પ્રાપ્ત થયા, અર્થાત્ એ અનાદિ કામજન્ય ઘોર વેદના સહી. સારાંશ એ કે ક્રોધના આક્રોશમાં જીવ કાર્યાકાર્યનો વિચાર ભૂલી કેવળ અંધ બની જાય છે. કાર્યનો વાસ્તવિક ઉપાય ન સૂઝતાં કાર્યની હાનિ જ તે કરે છે.
એ લોક-૨૧૦ चक्रं विहाय निजदक्षिणबाहुसंस्थं यत्प्राव्रजन्ननु तदैव स तेन मुञ्चेत् । क्लेशं तमाप किल बाहुबली चिराय मानो मनागपि हतिं महतीं करोति ॥ જે ક્ષણે જમણા હાથ પરનું ચક્ર તજી દીક્ષિત થતા, થઈ જાત બાહુબલિજી મુક્તિભાગુ તત્પણ, તે છતાં; ચિરકાળ ત્યાં તપ ક્લેશ પ્રાપ્તિ, સહન કરતા તે ખરે! - જો અલ્પ પણ ત્યાં માન, મોટી હાનિ નિશે તે કરે. ભાવાર્થ – જે સમયે બાહુબલિજીએ પોતાના જમણા હાથ ઉપર સ્થિત ચક્રને તજીને દીક્ષા ગ્રહણ કરી હતી તે જ સમયે તેઓ તે તપ દ્વારા મુક્ત થઈ જવા જોઈતા હતા. પરંતુ તેઓ ચિરકાળપર્યંત ક્લેશને પામ્યા. થોડું પણ માન ઘણી મોટી હાનિ કરે છે. એ માન મૂક્યું ત્યાં જ તેઓ કેવળજ્ઞાન પામ્યા
શ્લોક-૨૧૮ सत्यं वाचि मतौ श्रुतं हृदि दया शौर्यं भुजे विक्रमे लक्ष्मी नमनूनमर्थिनिचये मार्गों गतौ निर्वृतेः । येषाम् प्रागजनीह तेऽपि निरहंकाराः श्रुतेर्गोचराः चित्रं संप्रति लेशतोऽपि न गुणास्तेषां तथाप्युद्धताः ॥ જે સત્ય વચને, શાસ્ત્ર મતિમાં, દયા ઉરમાં ધારતા, બાહુ વિષે શૂરવીરતા, લક્ષ્મી પરાક્રમ માનતા;
