________________
कल्प
सत्र
दशाश्रुतस्कंध-अध्ययनं-८ "कल्पसूत्र"- (मूलं+वृत्ति:)
....... व्याख्यान [६] .......... मूलं [११८] / गाथा [१,२] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..दशाश्रुतस्कंध-अध्ययन-८ "कल्पसूत्र मूलं एवं विनयविजयजी-रचिता वृत्ति::
सूत्रांक [११८]
गाथा ||१२||
स्थितश्च शून्यगृहे कायोत्सर्गेण, गोशालेन तु तत्रैव शून्यगृहे सिंहो ग्रामणीपुत्रो विद्युन्मत्या दास्या सह। क्रीडन् हसितः कुहितश्च तेन, खामिनं प्राह-अहं एकाक्येव कुहितो यूयं किं न वारयत?, सिद्धार्थः पाह-मैवं नामनिचपुनः कुर्याः, ततः पात्रालके गतस्तस्थिवांश्च शुन्यागारे, तत्र स्कन्दः स्वदास्या स्कन्दिलया सह क्रीडन् हसि-न्द्रवतं तर्या तस्तथैव तेन कुहितम, ततः स्वामी कुमाराकं सन्निवेशं गत्वा चम्परमणीयोद्याने कायोत्सर्गेण तस्थी । इतश्च चतुमोसी श्रीपार्श्वनाथशिष्यो भूरिशिष्यपरिवृतो मुनिचन्द्रमुनिस्तत्र कुम्भकारशालायां तस्थौ, तत्साधून निरीक्ष्य गोशाला प्राह-के यूयं ?, तैरुक्तं-वयं निर्ग्रन्थाः, पुनः प्राहक यूयं क च मम धर्माचार्यः ?, तैरूचे-यादशस्त्वं तादृशस्तव धर्माचार्योऽपि भविष्यति, ततो रुष्टेन गोशालेनोचे-मम धर्माचार्यतपसा दातां युष्मदाश्रयः, तरूंचे-नेयं भीतिरस्माकं, पश्चात् स आगत्य सर्व उवाच, सिद्धार्थों जगौ-नैते साधवो दाते, रात्री जिनका स्पतुलनां कुवोणो मुनिचन्द्रः कायोत्सर्गस्थो मत्तेन कुम्भकारेण चौरभ्रान्त्या च्यापादिता, उत्पन्नावधिश्च स्वर्ग जगाम, सुरैर्महिमा उद्योते ते गोशालो जगी-अहो तेषां उपाश्रयो दह्यते, तदा सिद्धार्थेन यथास्थिते कथिते | स तत्र गत्वा तच्छिष्यान निर्भयांगतः। ततः स्वामी चौरायां गतः, तत्र'चारिको हेरिको इति कृत्वा रक्षका अगडे प्रक्षिपन्ति, प्रथमं गोशालः क्षिप्तः प्रभुस्तु नांद्यापि, तावता तत्र सोमाजयन्तीनाम्न्यौ उत्पलभगिन्यौ
संयमाक्षमे परिवाजिकीभूते प्रभुंवीक्ष्योपलक्ष्य च ततः कष्टान्मोचयामासतः ततः प्रभुः पृष्ठचम्पांप्राप्तः, तत्र वषों-1॥ INI(४) श्वतुमोसक्षपणेनातिवाद्य बहिः पारयित्वा,कायकलसन्निवेशं गत्वा श्रावस्त्यां गता,तत्र यहि प्रतिमया स्थितःला १४
दीप अनुक्रम [१२०
१२२]
~223~