________________
आगम
(४४)
प्रत
सूत्रांक
[-]
गाथा
||४५
४७||
दीप
अनुक्रम [४७-५२]
“नन्दी”- चूलिकासूत्र-१ (मूलं + वृत्तिः)
मूलं [-] / गाथा ||४५-४७||
नन्दी- मुकं तया अगहिते दुपरिग्गहियं कयं तथा कलहो । पिट्टण अइचिर विकय गतेसु चोरा य ऊनग्धं ।। २६ ।। मा भिण्डव इय दातुं हारिभद्रीय १ उचजुंजिय देहि किं विचितेसि। विच्चामेलियाने किलिस्ससी तं चऽहं चैव ॥ २७ ॥ भणिया जोग्गा २ सीसा गुरवो य तत्य वृत्ती
॥ २३ ॥
दोपि । नेपालियगुणदोसो जोगो जोगस्स भासेज्जा ।। २८ ।।
एवं तावद्विभागतो योग्यायोग्यविनयविभागोपदर्शनं कृत्वा साम्प्रतं सामान्ये॒न पर्षदं प्ररूषयन्नाह—
सा समासओ तिविहा पन्नत्तेत्यादि, सा पर्षत् समासतः संक्षेपेण त्रिविधा त्रिप्रकारा प्रज्ञप्ता प्ररूपिता, कैः ? - तीर्थकरगणधरीति गम्यते, 'तयथे' त्युदाहरणोपन्यासार्थः, 'शिके'त्यत्र 'झा अवबोधन' इत्यस्य 'इगुपधज्ञाटकरः क' इति ( ३-१-१३५ ) कप्रत्ययः, 'आतो लोप इटि च किश्ती त्या (६-४-६४) कारलोपः परगमनं टापू जानातीति ज्ञा कप्रत्ययः 'प्रत्ययस्थात् कात् पूर्वस्मात इदाप्यसुप' इति ( ७-३-४४ ) इवं शिका-परिज्ञानवती, न झिका अशिका तद्विलक्षणा, दुर्विदग्धा मिथ्यावलेपगर्भा । तरिथमा जाणिया- 'गुणदोसविसेसण्णू अणभिग्गहिया व कुस्मुत्तिमएस । एसा जाणगपरिसा गुणतचिल्ला अगुणवज्जा ॥ ॥ १ ॥ इमा तु अयाणिया पमतीमुद्ध अवाणिय मिगछावयसीहकुक्कुडयभूया । रयणमिव असंठविया सुहसमच्या गुणसमिद्धा | ॥ २ ॥ इमा पुण दुब्बियडिया किंचिम्मसग्गाही पडवगाही य तुरियगाही य । दुवियडिया उ एसा भणिया तिविदा भवे परि ॥ ३ ॥ साम्प्रतमिष्टदेवतास्तनादिसम्पादितसकलसाहित्यो देववाचकोऽधिकृताध्ययनषिपयभूतस्य ज्ञानस्य प्ररूपणां कुर्वमिदमाह -
'णाणं पंचविहं पण्णत्तं' इत्यादि, (सूत्रम् १-६५) ज्ञातिः ज्ञानं ' कृत्यल्युटो बहुलं ' इति वचनाद्भावसाधनः, संविदि
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र - [४४], चूलिकासूत्र [१] "नन्दीसूत्र" मूलं एवं हरिभद्रसूरिजी-रचिता वृत्तिः •••• पर्षदायाः भेदानां वर्णनं क्रियते
~28~
पर्षद्भेदाः
॥ २३ ॥