________________
आगम
(४०)
आवश्यक"- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-४ अध्ययनं [१], नियुक्ति: [८७७-८७८], विभा गाथा H, भाष्यं [१५१...], मूलं - गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
कुट्टी नस्थि ?, तो अडविं जाह, ते भणति-अम्हं जावजीवं अणाकुट्टी, सो संभंतो चिंतिउमारद्धो, साहूवि गया, जाई | संभरिया, पत्तेयबुद्धो जातो ॥ अमुमेवार्थमभिधित्सुराह
सोऊण अणाउहि अणभीओ बजिऊण अणगं तु । अणवजयं उवगओ धम्मरुई नाम अणगारो ।। ८७७ ॥ हा श्रुत्वा-आकण्य आकुट्टनमाकुट्टिा-छेदनं, हिंसेत्यर्थः, न आकुट्टिरनाकुट्टिः तां सर्वकालिकीमाकर्ण्य 'अणभीतः' अणवणेति
दण्डकधातुः, अणति-गच्छति तासु तासु योनिषु जीवोऽनेनेति अणं-पापं तङ्गीतः वर्जयित्वा अणगंतु,परित्यज्य सावद्ययोगमि
त्यर्थः, वर्जनीयो वर्यः अणस्य वयः अणवळः तद्धावस्तत्ता तां अणवय॑तामुपगतः-प्राप्तः, साधुः संवृत्त इति भावः, धर्मरुदाचिर्नामानगारः॥गतमनवद्यद्वारम् , सम्प्रति परिज्ञानद्वारम् , तत्र कथानकमिलापुत्रस्य, तच्च प्रागेवाभिहितमिति गाथोच्यते-
श परिजाणिऊण जीवे अज्जीवे जाणणापरिन्नाए । सावजजोगकरणं परिजाणइ सो इलापुत्तो॥ ८७८॥ Kा परिज्ञाय जीवान् अजीवांश्च 'जाणणापरिणापत्ति ज्ञपरिज्ञया सावद्ययोगकरणं पडिजाणइ सो इलापुत्तो, सावद्ययोगहै क्रियां परिजाणइत्ति प्रत्याख्यानपरिज्ञया परिजानाति स इलापुत्रः ॥ गतं परिज्ञानद्वारम् , इदानीं प्रत्याख्यानद्वारम् , तत्र
कथानकम्-तेतलिपुरं नगरं, कणगरहो राया, पउमावती देवी, राया भोगलोलो जाए जाए पुत्ते बियंगेइ, तेतलिसुतो अमच्चो
कलादो, तेण मूसियारो सेड्डी तस्स धूया पोट्टिला आगासतले दिट्ठा, मग्गिया लद्धिया, अमच्चो पउमावती य परोप्परं भणतिदएणं कहवि कुमारं संरक्खामो, सो तव मम य भिक्खाभायणं भविस्सति, मम उदरे पुत्तो एवं रहस्सगयं सारवेमो, संपत्तीए
पोहिला देवी य समं चेव पसूया, पोट्टिलाए दारिया देवीए दिन्ना, देवीए कुमारो पोटिलाए, सो संवद्धइ, कलातो य आ. सू.८१
दीप अनुक्रम
Hanendranand
~834