________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
H
दीप
अनुक्रम
[-]
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [८६६-८६८ ], वि०भा०गाथा [-] भाष्यं [ १५९] मूलं [- / गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
दुहा काऊण तेसिं दोन्हवि सो दिन्नो, ते खाइडमारद्धा, जाव विसवेगा आगंतुं पवत्ता, राइणा संभंतेण वेज्जा सङ्घाविता, | सुवण्णं पाइया, सज्जा जाया, दासी सद्दाविया, पुच्छिया भणइ-न केणवि दिट्ठो, नवरमेयाणं मायाए परामुट्ठो, सा सहाविया, नाया जहा एसा कारित्ति, ताहे अंबाडिया, भणिया य-जहा पावे! तया नेच्छसि रज्जं दिज्जंतं, इयाणिमहं अकयपर लोगर्सबलो संसारे छूढो होतोति, ततो तेसिं रज्जं दाऊण पवइतो | अण्णा संघाडतो साहूण उज्जेणीतो आगतो, सो पुच्छितोतत्थ निरुवसग्गं ?, ते भणति-निरुवसग्गं, नवरं रायपुत्तो पुरोहियपुत्तो य वाहेति पासंडत्ये साहुणो य, ततो सागरचंदमुणी अमरिसेणं तत्थ गतो, साहूहिं विस्सामितो, ते य साहू संभोइया, तेहिं भिक्खावेलाए भणितो- आणिजड, सो भण-अहं अत्तलामितो, नवरं ठवणकुलाणि साहह, तेहिं से चेहतो दिन्नो, सो तं पुरोहियघरं दंसित्ता आगतो, इमोऽवि तत्थेव पविडो, बड्डेणं सद्देणं धम्मलाभेइ, अंतेउरियातो निग्गयातो हाहाकारं करेंतीतो, सो वडवसद्देणं भणइ किं एवं साविए ! इति ?, ते निग्गया बाहिं, बारं बंधंति, पच्छा भणंति-नच्चसु, सो पडिग्गहं ठवित्ता पणश्चितो, ते न याणंति वाए, भणंति- जुज्झामो, दोऽवि एकसराए आगया, मम्मेसु आया, जहा अंताणि तहा खलखलाविया, ततो निसङ्कं हणिऊण वाराणि उग्घाडित्ता गतो, उज्जाणे अच्छइ, राइणो कहियं, तेण मग्गावितो, साहू भांति - पाहुणतो आगतो, न याणामो, गवेसंतेहिं उज्जाणे दिट्ठो, राया आगतो, तेण खामितो, नेच्छइ मोत्तुं, जइ पद्ययंति तो मुयामि, ताहे पुच्छिया, पडिस्सुयं, ततो एगस्थ गहाय चालिया, जहा सहाणे ठिया संघिणो, लोयं काऊण पद्याविया, रायपुत्तो सम्मं करेइ-मम पित्तिउत्ति, पुरोहियस्तो दुर्गुछइ, अम्हे एएण कवडेण पद्याविया, दोषि मरिऊण देवलोगं गया, संगार करेंति, संगारो नाम सङ्केतः,
Pur Private & Personal Use Only
~75~
