________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[-]
श्रीआव राया पवइओ ? एवं सोडमिच्छामि ततो भणइ सुहम्मसामी- पोयणपुरे नयरे सोम चंदो राया, तस्स धारिणी देवी, सा श्यकमल- * कयाइ तस्स रण्णो ओलोयणगयस्स केसे रएति, पलियं दण भणति-सामी ! दूतो आगतोति, रण्णा दिट्टी पसारिया, य० वृत्ती ४ न य परसइ अपुषं जणं, ततो भणइ-देवि ! ते दिवं चक्खू, तीए पलियं दंसियं, धम्मदूतो एसत्ति, तं च दण दुम्माणउपोद्घाते सितो राया, तं नाऊण देवी भणइ-लाह बुद्धभावेण ?, निवारिज्जिहि जणो पडहदाणेण ततो भणइ-देवि ! न एवं, वालो कुमारो असमत्थो पयापाळणे इति मे मण्णु जायं, पुत्रपुरिसाणुचिण्णेण मग्गेण न गतोऽहंति विचारों, पसशचंदं कुमारं तुमं सारक्खमाणी अच्छतु, देवी नेच्छइ, ततो निच्छियागमणे पुत्तस्स रजं दाऊण धाइदेविसहितो दिसापोक्खि* यतावसताए दिक्खं पवन्नो, चिरसुन्ने आसमपए ठितो, देवीए पुवाहुत्तो गन्भो परिवहुइ, पसन्नचंदस्स चारपुरिसेहिं निवेॐ दितो, पुन्नसमए पसूया कुमारं, सो वक्कलेसु ठवितोत्ति वक्कलचीरीति नामेण पसिद्धिं गतो, देवी विसूइयारोगेण मया, धाईए वणमहिसीदुद्धेण कुमारो वह्नाविजइ, थोवेण कालेण सावि धाई कालगया, रिसी कढिणेण वहइ वक्कलचीरिं, एवं सो परिवहुइ, पसन्नचंदो राया तस्स पडत्तिं निच्चमेव चारपुरिसेहिंतो पुच्छ, परिवहितो चिन्तकरेहिं लिहिऊण दंसितो, ततो पसन्नधंदेण राइणा सिणेहेण गणियादारिया रिसिरुवधारिणीतो पेसियातो, खंडमय विविहफलेहिं वयणेहिं सरीरफासेण य लोभेहत्ति, ततो गयातो, ततो णं तातो रिसिं पच्छन्नं फलेहिं वयणेहिं सुकुमालपीणुन्नयथणसंपीलणेहि य लोभंति, ततो सो लुद्धो गमणे कयसमवायो (संगारो) जाव अतिगतो तावसभंडं संठवेडं ताव रुक्खारुडेहिं चारपुरिसेहिं तासिं संना दि ण्णा-रिसी आगतोत्ति, तातो दुयमय कंतातो, सो तासिं वीहिमणुसज्जमाणो तातो अपस्समाणो अन्नतो गतो, अडबीए परिभ
॥ ४५८ ॥
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [ ८४४], वि० भा० गाथा [-], भाष्यं [१५०...], मूलं [- / गाथा-] दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
*
Pur Private & Personal Use Only
~38~
अनुभवे
वल्कलवीरी
॥ ४५८ ॥
janesbrary.org