________________
आगम
(४०)
प्रत सूत्रांक
[१]
दीप अनुक्रम
[२]
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः+वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [ १०६१-१०६२] वि० भा० गाथा [ ३५७१ ], भाष्यं [१९१...], मूलं [१] / गाथा [-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र [४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि - रचिता वृत्तिः
तथापि गमनविशेषोऽवगम्यते शब्दार्थादेव, एवमिहापि निन्दा गर्हयोरर्थविशेषोऽवसातव्यः, तमेवार्थविशेषं दर्शयतिसरितपच्छयावो निंदा तीए चउक्कनिक्खेवो । दबे चित्तगरसुआ भावे सुबह उदाहरणा ॥ १०६१ ॥
सचरित्रस्य सवस्य पश्चात्तापः स्वप्रत्यक्षं जुगुप्सा निन्दा, उक्तं च- 'आत्मसाक्षिकी निन्देति, तस्याश्च निन्दाया नामादिभेदश्चतुष्को निक्षेपः, तत्र नामस्थापने प्रतीते, द्रव्यनिन्दायां चित्रकरसुता उदाहरणम्-सा जहा रण्णा परिणीया, अप्पाणं निंदियाश्या तहा कहेयबा, हेट्ठा कहाणगं कहियंति पुणो न भन्नइ, भावनिंदायां सुबहून्युदाहरणानि योगसङ्ग्रहे वक्ष्यंते, लक्षणं पुनरिदम्-हा दुट्टु कथं हा दुहु कारिअं हा दुड्डु अणुमयं हत्ति । अंतो अंतो डज्झइ, पच्छातावेण वेयंतो ॥ १ ॥ रिहावि तहाजाइयमेव नवरं परप्पगासणया । दुबंमि य मरुणायं भावे सुबह उदाहरणा ।। १०६२ ।। गपि तथाजातीयैव - निन्दाजातीयैव, नवरं - एतावान् विशेषः, परप्रकाशनया गर्दा भवति, किमुक्तं भवति ? - या गुरोः प्रत्यक्षं जुगुप्सा गर्हेति, 'परसाक्षिकी गर्हे ति वचनात् सापि नामादिभेदाच्चतुर्विधा, तत्र नामस्थापने अनारत्याह- द्रव्ये द्रव्यगर्हायां मरुकोदाहरणं तच्चेदम्-आणंदपुरे मरुओ पहुसाए समं संवासं काऊण उवज्झायरस कहेइ, जहा सुमिणए पहुसाए समं संवासं गतोमित्ति । भावगर्हायां साधोरुदाहरणं, गंतूण गुरुसमीवं काऊण य अंजलिं विणयमूलं । जह अप्पणो तह परे जाणावण एस गरिहा उ ॥ १ ॥ ( ओघ. १५८ )ति । किं निंदामि गर्हे इत्यत आह-'आत्मानं' अतीतसावद्ययोगकारिणमश्लाध्यं, अथवा अत्राणं त्राणविरहितं अतीत सावद्ययोगं निंदामि गर्हे, सामायिकेनाधुना त्राणमिति, अथवा 'अत सातत्यगमने' अतनं सततभवनप्रवृत्तं अतीतं सावद्यं योगं निन्दामि गर्डे, निवर्त्तयामीति तात्पर्यार्थः, 'व्युत्सृज्ञामी 'ति
•••• अथ निंदा, गर्हा, व्युत्सर्जन पदानां व्याख्या: उच्यते
Por Private & Personal Use Only
~ 291~
webay.org