________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप अनुक्रम
[3]
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [ ९४९ ९५१] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र - [४०],
वि०भा० गाथा [-] भाष्यं [ १५१...] मूलं [- / गाथा-], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
तं नेमि, गतो रायगिहं, सयं वाणियगो जातो, दासो उम्मत्तगो कतो, वाणियदारातो कयातो, ततो उज्जेणीए रडंतो पज्जोओ गहितो, एवमाइयातो बहूइओ अभयस्स परिणामियातो बुद्धीतो १। सेहित्ति कट्ठो नाम सेड्डी एगस्थ नगरे परिवसति, तस्स बजा नाम भारिया, तस्स नियइलो देयसम्मो नाम बंभणो, सिट्टी दिसाजत्ताए गतो, भजा य तेण समं संपलम्गा, तस्स य घरे तिन्नि पक्खी-सूयतो मयणसागा कुक्कुडगो, सो ताणि उवनिक्खिवित्ता गतो, सो घिजाइतो रत्तिं अइति, मयणसलागा भणइ को तायरस न बीहइ ?, सूयओ बारेइ-जो अन्नियाए दइओ सो अहं तातो होइ, सा मयणसलागा न सम्मं एवं अहियापति, तो धिजाइयं निच्चमेव परिवयति, ताहे बजाए सा मारिया, सूओ न मारिओ, अन्नया साहू | भिक्खानिमित्तं तं गिमतिगया, कुकुडं पेच्छिऊण एगो दिसालोयं काऊण भणइ जो एयस्स सीसं खाइ सो राया भवतित्ति, तं कहवि तेण धिजाइएण अंतरिएणं सुयं, ततो सो वज्जं भणइ-मारेहि खामि, सा भणइ अन्नं मंसं आणिजइ, मा पुत्तभंडसंवडियं इमं मारावेह, निबंधे कए मारितो, ततो जाय पहाडं गतो ताथ तीसे पुत्तो लेहसालाओ आगतो, तं च मंसं सिद्धं, सो छुहाइतो रोयइ, सीसं दिन्नं, आगतो सो धिञ्जाइतो, भाणए छूढं, सीसं मग्गइ न पेच्छइ, सीसं देह, सा भगइ-चेडस्स दिन्नं, सो रुट्ठो, एयस्स कए मए मारावितो, जइ परं एयस्स चैडस्स सीसं खाएज तो होज कर्ज, निब्बंधे वयसिया, दासीए सुयं ततो चेव चेडं गहाय पलाया, अन्नं नगरं गया, तत्थ अपुत्तो राया मतो, आसेण सो चेडो परिक्खितो, राया जातो, इतो य-कट्ठो सेड्डी नियघरमागतो, पडियसडियं नियधरं पासति सा बज्जा पुच्छिया, न कहेइ, सूयओ पुच्छितो, सो बीहेइ, ततो सो मा मारिञ्जउत्ति पञ्जरातो मुक्को, तेण पंजरमुक्केण सो बंभणाइवुत्तंतो कहितो,
For Private & Personal Use Only
~177~
www.jbrary.org