________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
[-]
दीप
अनुक्रम
[3]
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्ति:) भाग-४
अध्ययनं [१], निर्युक्तिः [ ९३१-९३२], वि० भा० गाथा [-] भाष्यं [ १५१...], मूलं [- / गाथा-], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र -[४०], मूलसूत्र-[१] “आवश्यक" निर्युक्ति एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
श्रीआव श्यकमल
न लग्भइ निकालेडं, सो गतो, इमेण संघातितं उद्धं कर्ष जाति, अग्भिड नियन्तं पच्छतोमुहं जाति, उडियंपिं न पड | इयरस्सवयं जाइ अफिडियं पडइ, सो आगच्छंतो पेच्छर निम्मायं, नायं जहा एस कोकासो, अक्वेवेणं गंत रजो यगिरीय- कहर, जहा कोक्कासो देव ! आगतो, जस्स बलेण कागवण्णेण सधे रायाणो वसमाणीया, तो गहितो, तेण हम्मतेण अक्खायं, वृत्तौ नम- * जहा अमुगत्थ राया सह देवीए, भत्तं बारियं, नागरेहिं अयसभीएहिं कागपिंडी पवत्तिया, कोकासो भणितो-मम पुचस्स स्कारे सत्तभूमियं पासादं करेहि, मम य मज्झे, तो सबे रायाणो आणचेस्सामि, तेण निम्मातो, कागवन्नपुत्तस्स लेहं पेसियं - 'एहि अहं जाव एयं मारेमि, तो तुमं मायापियरं ममं च मोएहिसि', दिवसो दिन्नो, पासायं सपुत्तो राया विलइतो, खीलिया * आया, ततो सपुत्तगो राया मतो, कागवन्नपुत्त्रेण तं सवं नगरं गहियं, मायापिय कोकासो य मोयावियाणि, एस एवंविहो सिप्पसिद्धो ॥ साम्प्रतं विद्यासिद्धं प्रतिपादयन्नादौ तावत् सत्स्वरूपं प्रतिपादयति
॥ ५१३ ॥
इत्थी विज्जाऽभिहिआ पुरिसो मंतुत्ति तविसेसोऽयं । विज्जा ससाहणा वा साहणरहिओ अ मन्तुति (भवे मंतो) ९३१ विद्या अभिहिता पुरुषो मन्त्र इति अयं तद्विशेषः- विद्यामन्त्रयोविंशेषः, इयमत्र भावना-यत्र मन्त्रदेवता स्त्री विद्या, यंत्र पुरुषो देवता स मन्त्र इति, अथवा साधनसहिता विद्या, साधनरहितो मन्त्रः, शावरादिमन्त्रवत् इति तद्विशे ।। अधुना विद्यासिद्धं सनिदर्शनमुपदर्शयति
विज्ञाण वही विलासिद्धों स जस्स वेगावि । सिज्झिज्ज महाविजा विज्ञासिद्धोऽजखउडु ॥ ९३२ ॥ विद्यानां सर्वासां चक्रवर्ती-अधिपतिर्विद्यासिद्धो, विद्यासु सिद्धः विद्यासिद्ध इति व्युत्पत्तेः यस्य वा एकापि महा
Por Private & Personal Use Only
~148~
शिल्पविद्या मंत्रसिद्धाः
॥ ५१३ ॥