________________
आगम
(४०)
आवश्यक'- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः) भाग-३ अध्ययनं H, नियुक्ति: [७८२-७८३], विभा गाथा [२५६४-२५६९], भाष्यं [१४५], मूलं - /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
दीप अनुक्रम
कसाधनाङ्गं पिच्छिकादि तेनोक्तदोषसम्भवेऽपि तद् ग्राह्यं, ननु तत्परलोकसाधनाङ्गत्वं वस्त्रेष्वपि तुल्यं, यथोक्तं प्राक्, उक्त च-"न हरन्ति तहाभूयं यत्थं तेणा पयोषणाऽभावा । खुद्दहरणं च पिच्छिगकुंडिगमाईसुधि समाणं ॥१॥ वोसिरिएसु81 न दोसो पिच्छिगमाईसु अह उ वत्थेवि । तुल्लं चिय वोसिरणं साहणभावो य परलोए ॥२॥ (धर्म.१०५०-१) तथा अप्र-2 मत्तस्य सतो वस्त्रं प्रायेण न नश्यति, नष्टेऽपि च कथमपि तस्मिन् त्यक्तकलत्रादिग्रन्थस्य शोको नोपजायते, विदितभव| स्वरूपत्वात्, आह च-"अपमत्तस्स न नासइ नढेऽवि न जायई तहिं सोगो । मुणियभवसरूवस्स चत्तकलत्तादि-18 ६ गंधस्स ॥१॥" (धर्म. १०५२) ततो यदुक्तं 'हा गतं मे वस्त्रमित्यात्मनि शोकश्चे'त्यादि, तन्न, वस्त्रेष्वपेक्षाया असम्भवात् ,,
यो हि जिनवचनभाषितान्तःकरणः स्वजनवर्ग कुप्यसङ्घातं सुवर्णसञ्चयं विषयानपि च मनोरमान् परित्यजति तस्य | ठाकथं नामापेक्षा परिजीर्णाल्पमूल्यवस्खमात्रे, अथ यस्मालजते ख्यादिभ्यस्तेन तद् गृहातीति तत्रापेक्षा, ननु लुश्चितशिर-है। हिस्कस्य भिक्षार्थ प्रतिगृहमटने लज्जा न भवति नान्यमाने लज्जा भविष्यतीत्यतिसाहस, यद्येवं ततः कस्मान्न परित्यजति ?, | उच्यते, उपकारनिरीक्षणात् यथाऽऽहारं, उपकारकारिता च संयमयोगहेतुतया पूर्वमभिहितैव, उक्तं च-"जो चयइ सय-15 णवगं हिरण्णजायं मणोरमे विसए । जिणवयणनीइकुसलो तस्स अवेक्खा कहं वत्थे ॥ १॥" लजइ जमित्थियाइसुई तेणं तं गिण्हइत्ति सावेक्खो । लुचियसिरस्स भिक्खं हिंडंतस्सेह का लज्जा ॥२॥ ता किं न तं चएइ ? उ उवगार-1 निरिक्खणा जहाऽऽहारं । भणितो य ततो पुषि संजमजोगाण हेउत्ति ॥ ३॥" (धर्म. १०५४.६) यदपि परिषहासहनमुदावितं तदप्यसमीचीन, यतो यानि परिजीर्णान्यल्पमूल्यानि च वस्त्राणि तानि परमार्थेनावस्त्राणि, विशिष्टवस्त्र कार्या
~261
