________________
आगम
(४०)
"आवश्यक- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं -], नियुक्ति: [७८२-७८३], वि०भा०गाथा [-], भाष्यं [१३७-१३८], मूलं [-/गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
श्रीआव-15/पोफ-"समभिरूदो सद्दनय भणइ-जइ कम्मधारएण भणसि तो एवं भण-जीवे य से पएसे नोजीवे"त्ति, ततः प्रदेश- राशिकाः श्यक मल-16 लक्षणो जीवैकदेशो नोजीवः श्रुतेऽप्युक इति न कश्चिद्दोषः, एवं पडुलूकेनोक्त आचार्यः प्रतिविधत्ते-यदि नाम तव श्रुतं | यः वृत्तीप्रमाणं ततो यदेवाभिहितं श्रुते तदेवाङ्गीकर्तव्यं, न शेपं, श्रुते च तत्र तत्र प्रदेशे द्वावेव जीवाजीवलक्षणी राशी प्रतिपाद्येते, उपोदपातेन तृतीयं नोजीवलक्षणं राश्यन्तरम् , तथा च स्थानाने सूत्रम्-'दुवे रासी पन्नत्ता, तंजहा-जीवा चेव अजीवा चेव,16
है अनुयोगद्वारेषु-कइविहा णं भंते ! दवा पपणत्ता, गोयमा ! दुविहा पण्णता, तंजहा-जीवदया य अजीवदधा य । ॥४१२॥ उत्सराध्ययनपु-जीवा घेव अजीवा य, एस लोए वियाहिए' इत्यादि, यदप्युक्त-'देशनिषेधपरो नोशब्द इत्यादि, तद
प्यसमीक्षिताभिधानं, प्रायेण विवक्षितद्रव्यैकदेशे द्रव्यात्पृथग्भूते नोशब्दः प्रवर्तते, सर्वत्र तथाप्रयोगदर्शनात्, न च पुच्छादिकं गृहकोकिलादिभ्यो भिन्नं, तत्सम्बद्धत्वात्, तथापि हि छिन्नेऽपि गृहकोकिलापुच्छादौ तदन्तराले सम्बद्धा एवं जीवप्रदेशाः सन्ति, तथा सूत्रेऽभिधानात्, तथा च व्याख्याप्रज्ञप्तिसूत्रम्-अह भंते । कुम्मो कुम्मावलिया गोहा गोहाचलिया गोणे गोणावलिया मणुस्से मणुस्सावलिया महिसे महिसावलिया एएसि णं दुहा वा तिहा वा संखेजहा वा|| छिन्नाणं जे अंतरा देवि तेहिं जीवपएसेहिं फुडा, हंता फुडा, पुरिसे णं भंते ! ते(सिं) अंतरे हत्थेण वा पाएण वा कढण है वा किलिंचेण वा आमुसमाणे वा संफुसमाणे वा आलिहमाणे वा विलिहमाणे वा अपपायरेण वा तिक्खेण सत्यजाएणी
आच्छिदमाणे वा विञ्छिदमाणे वा अगणिकाएणं समोडहेमाणे वा तेसिं जीवपएसाणं किंचि आवाहं वा विवाहं वा हैं उपाएइ छविच्छेयं वा करेइ, तो इणढे समडे, नो खलु तत्थ सत्थं कमई" इति, अथ यद्यन्तरालेऽपि जीवप्रदेशाः
दीप अनुक्रम
JanEthicoman in
~240