________________
आगम
(४०)
"आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं [-], नियुक्ति: [७८२-७८३], विभा गाथा [२३६७-२३६८], भाष्यं [१२९], मूलं [- /गाथा-]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सत्राक
दीप अनुक्रम
श्रीआव- पमाण निरछयमवलंचमाणाणं ॥१॥"(ओष. १९) यद्येवं तर्हि पतिरूपमपि यतिबुया नमस्यतो विशुद्धचित्तस्य अव्यक्कमश्यक मल-17/न कश्चिद्दोषः, परिणामविशुद्धस्तत्रापि सद्भावात्, आह च भाष्यकृत्-"अस्संजयजइरुवे पावाणुमई मई, न पडिमाए । तखण्डनं या वृत्तीनणु देवाणुगयाए पडिमाइवि होज सो दोसो ॥१॥ अह पडिमाएँ न दोसो जिणबुद्धीऍ नमतो विसुद्धस्स । तो अइउपोदूधाते||रूवं नमतो जइबुद्धीए कहं दोसो॥२॥" (वि.२३६७-८) अधैवं वदतां भवतामतिप्रसङ्गः, प्रकटमसंयतरूपानपि|
पार्श्वस्थादीन् नमस्यतो विशुद्धचिसस्य दोपाभावप्रसक्तः, तदसम्यक्, तद्वन्दनस्य भगवन्निषिद्धतया दोपहेतुत्वात् , ते ॥४०७॥ हि प्रकटमसंयमचेष्टया चेष्टमानाः प्रवचनविडम्बना, प्रवचनविडम्बनां च नमनं लिङ्गधारिणो विडम्बकस्येव प्रवचन
लाघवादिसम्पादकतया दोपहेतुः, अतो भगवता निषिद्धम् , उक्कं च-"जह लंबगलिंग जाणंतस्स नमतो हवा दोसो। निबंधसंपि नाऊण वंदमाणे धुर्व दोसो॥१॥" (आ. ११४९ नि.) इत्यादि, ये तु सम्यक् संयमचेष्टया चेष्टन्ते ते प्रवचनोन्नतिकारिणोऽपरेषां संयमविषयबहुमानोत्पादकाः, अत एव सन्तानेन तीर्थप्रवृत्तिहेतवश्चेति, तेषु भवतां व्यव-1 हारतो नमस्करणमनुज्ञातमनेकगुणसद्भावात् , अन्यथा तीर्थोछेदप्रसक्तः, तथाहि-द्वौ जिनशासने नयी-निश्चयनयो18
व्यवहारनयश्च, तत्र निश्चयनयतः सर्व दुर्गेयं, साम्भोगिका अपि हि साधवस्तत्त्वतः कुशीला वा अकुशीला या पारिबिन। प्राणोऽचारित्रिणो वतिन ज्ञातं शक्यते, ततस्तैः सह संवासोऽपि न भवतामुचितो, एहिणोऽपि वन्दमानाः किं ते तदानी Invesn 18 भावयतय उत गृहस्था एवेति दुर्लक्ष्यमतस्तेषु यथोक्तरूपाऽऽशीरपि न दातुं शक्या, व्रतार्थमुपस्थितोऽपि किं भव्यः ।
किंवाऽभन्यो यदिया किंधौरोमा पारदारिको वेति को वेद !, ततः स्थिता दीक्षापि शिष्याणामिति, तदेवं लिश्चयन-
JanEcononline
Fan
Per
~230
