________________
आगम
(४०)
प्रत
सूत्रांक
H
दीप
अनुक्रम
H
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (निर्युक्तिः + वृत्तिः) भाग-३
अध्ययन [ - ],
निर्युक्ति: [७८२-७८३], वि० भा० गाथा [ २३४१-२३४२], भाष्यं [ १२८ ], मूलं [- / गाथा-] दीपरत्नसागरेण संकलित.. आगमसूत्र -[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक" निर्युक्तिः एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्तिः
सोऽवि सुए जड़ सुखं पमाणं ते । सुते सवपसा भशिया जीवो न धरिमो ॥ २ ॥ चि (विशेषा. २३४२-६) अथ यदि प्रतिप्रदेशं जीवत्वं तर्हि कथमेकादिप्रदेशानामागमे जीवत्यनिषेधः कृतः १, उच्यते, परिपूर्णसमुदायस्य सत एकजीवत्वख्यापनार्थम्, अन्यथा प्रतिप्रदेशं जीवत्वप्रतिपादने प्रतिजीवं जीवबाहुल्याशङ्काप्रसक्तेः एवमभिधीयमानेऽपि यदा न प्रतिपद्यते 'ताहे से काउस्सग्गो कतो, एवं सो बहूहिं असम्भावुभावणाहिं मिच्छत्ताभिनिवेसेण य अप्पा वरं च बुग्गामाणो गतो आमलकप्पं नयरिं, तत्थ अंबसालवणे ठितो, तत्थ मित्तसिरीनाम समणोवासतो, तथ्यमुद्दा य. अन्ने, ते निग्गया आगया साहुजोत्ति, पच्छा सो पण्णवेइ, मितसिरी जाणइ जहा एए णिण्हगा, तहावि माइट्ठाणेणं पइदिणं गंतूण धम्मं मुणेइ, अण्णया तस्स घरे संखडी जाया, ताहे तेण निमंतिया - तुम्हेहिं सयमेव मम घरमागंत, ते गया, ताहे तस्स निविट्ठस्स विपुला खजगविद्दी नीणिया, ततो एकेकातो खंडखंडं देइ, एवं कूरस्त कुसणस्स वत्थस्स, वे जाणंति-एस पृच्छा दाहिड, पच्छा पाएस पडितो, सयणं च भणइ एह बंदह साहू पडिलाभिया, अहो यहं पन्नो स पुन्नो जं तुब्भे मम घरं सयमेवागया, ताहे ते भांति किं धरि सियामो अम्हे ?, सो भणइ-तुज्झे मए ससिद्धांतेण | पडिलाभिया, जइ नवरि वद्धमाणसामिस्स तणपण सिर्द्धतेण (ती) पडिलाभेमि तत्थ सो संबुद्धो भणइ-इच्छामि अज्जो ! सम्मं पडिवोयणा, ताहे पच्छा सावरण विहिणा पडिलाभिता, मिच्छादुक्कडं कथं, एवं ते सवे संबोहिया झालोइयपढिकंता विहरति । अनुमेवार्थमुपसंजिहीर्षुराह
रायगिहे गुणसिलए बसु चउदसपुषि तीस गुन्ताओ। आमलकृष्णा नगरी मित्तसिरी कूरपिउडाइ ॥ १२८॥ (मा.)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
~ 227 ~
www.janelibrary.org