________________
आगम
(४०)
"आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं -], नियुक्ति: [७७७], विभा गाथा [-], भाष्यं [१२४], मूलं [-/गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक' नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
तहा भन्नइ-ते विहरंता महुरं गया, तत्थ भूयगुहावाणमंतरघरे ठिवा । इतो य सको देवराया महाविदहे सीमधरसामि
आपुच्छइ निगोयजीवे, जाहे निगोयजीवाभगवया वागरिया ताहे भणह-अस्थि पुण भरहे वासे कोइ निगोए एवं वागरेजा, है भयवया भणियं-अस्थि अजरक्खिया, ततो सो माहणरूवेण आगतो, तं च थेररूवं करेऊण पवइएसु निग्गएमु अति
गतो, ताहे सो वंदिचा पुच्छइ-भयवं! मज्झ सरीरे महलो इमो वाही, अहं च भवं पञ्चक्खाएजा, ता जाणाह मम। केत्तियं आउं होज, जविएहिं किर भणिया आउसेढी, तत्थ उबउत्ता आयरिया, जाव पेपछइ आउं वरिससयमहियं ५ दो तिन्नि, ताहे चिंतेइ-भारहो एस मणूसो न भवति, विजाहरो वाणमंतरो वा, जाव दो सागरोवमाई ठिई, ताहे भुमयाओ हत्येहिं उक्खिवित्ता भणइ-सको भवान् , बादंति भणिऊण पाएसु पडितो, सर्व साहइ, जहा महाविदेहे । सीमंधरसामी पुच्छितो तेहिं कहियं, ततो इहमागतो, तं इच्छामि सो निगोयजीवे, ताहे कहिया, भणइ हद्वतुहोसणाहं भरहंति, इयाणिं वचामि, आयरिया भणंति-अच्छह मुहुत्तगं जाव संजया एंति, एत्ताहे दुकहा, संजया ते थिरा
भवति, जहा एत्ताहेवि देविंदा एंति, ताहे सो भणइ-जइ ते ममं पेच्छंति तेण चेव अप्पसत्तत्तण नियाणं काहिंति, तेण | विचामि, तो चिंधं काई वच्च, ताहे दिवा गंधादी परिकिष्णा, उवस्सयस्स अनतोहुत्तं बार कयं, ततो गओ, ताहे
आगया संजया, ते पुच्छंति-कहिं एयस्स दारं, आयरिएहिंवाहिता-इतो एह, सिटुं च जहा सको आगतो, ते भणंतिअहो अम्हहिं न दिट्टो, कीस मुत्तमेत्तं न धरितो , तं चेव साहइ, जहा अप्पसत्ता मणुया नियाणं काहिंति, पाडिहेर काऊणागतो, एवं देविंदवंदिया । ते कयाइ विहरता दसपुरं गया, महुराए अकिरियावादी उद्वितो, जहा नत्थि माया |
दीप अनुक्रम
~215
