________________
आगम
(४०)
"आवश्यक"- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-३ अध्ययनं [-], नियुक्ति: [६७१-६७३], विभा गाथा -], भाष्यं [१३२...], मूलं [-/गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
,
8
-%
प्रत सूत्रांक
--
राइणियं वजित्ता इच्छाकारं करेइ सेसाणं । एअंमज्झं कजं तुन्भेह करेह इच्छाए ॥ ६७१ ॥ रत्नानि द्विविधानि-द्रव्यरत्नानि भावरक्षानि च, तत्र मरकतवजेन्द्रनीलवैडूर्यादीनि द्रव्यरत्नानि, सुखमधिकृत्य तेषामनैकान्तिकत्वादनात्यन्तिकत्वाच्च, भावरमानि सम्यग्दर्शनज्ञानचारित्राणि, सुखनिवन्धनतामनीकृत्य तेषामेकान्तिकत्वात् आत्यन्तिकत्वाच, भावरत्नैरधिको रत्नाधिकस्तं रत्नाधिकं वर्जयित्वा इच्छाकारं करोति शेषाणां, कथमिहत्याइ-एतत् मे कार्य-वस्त्रसीवनिकादि यूयं कुरुत इच्छया, न बलाभियोगेनेति । तत्र यदुक्तम्-'जइ अन्भत्थेज परं कारण-14
जाते'इति, तत्र प्रथमगाधया यदीत्यस्य भावार्थ उपदर्शिता, द्वितीयगाथया कारणजातानि कथितानि, अनया तु पूर्वानाम्यर्थनाविषयो दर्शितः उत्तरार्डेन स्वभ्यर्थनायाः स्वरूपम् ।। सम्पति 'करेज वा से कोई' इत्यस्य गाथावयवस्था-16 वयवाथे प्रतिपादनीयः, तत्रान्यकरणसम्भवकारणप्रतिपादनायाह. अहवावि विणासंतं अन्भत्थंतं च अन्न दवणं । अन्नो कोइ भणिज्जा तं साहुं निजरडिओ ॥ ६७२॥
अथवेति 'जइ अब्भत्थेज परं कारणजाए' इत्यपेक्षया प्रकारान्तरताद्योतनाथै, विनाशयन्तं चिकीर्षित कार्यम् , अपिशब्दात् सोऽन्यस्मिन् गुरुतरे कायें समर्थस्ततो यदि स तत्र व्यापूतो भवति तर्हि ततो गुरुतरं प्रयोजनं सीदतीति। परिभाष्याविनाशयन्तमपि, यदिवा स्वयमसमर्थतयाऽभिलषितकार्यकारणाय साधुमन्यमभ्यर्थयन्तं दृष्ट्वा निर्जराथीं कोऽप्यन्यः साधुस्तं साधु भणेत् । किं भणेदित्याह
अयं तुभं एकजंतु करेमि इच्छकारेणं । तत्थवि सो इच्छं से करेइ मज्जायमूलीअं ॥ ६७३ ॥
दीप अनुक्रम
-+
%+-+-+
10-
Jannimation
-9-
Folpinatitrary.orgot
~101
