________________
आगम
(४०)
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-२ अध्ययनं H, नियुक्ति: [९७९-१८०], विभा गाथा ], भाष्यं [३...], मूलं [- /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
%
प्रत
सत्राक
दीप अनुक्रम
पुरिमेण पच्छिमेण य एए सोवि फासिया ठाणा । मजिझमएहिं जिणेहिं एक दो तिमि सवे वा ॥१७९॥ पूर्वेण ऋषभनाथेन पश्चिमेन प-वर्द्धमानस्वामिना प्राग्भवे एतानि अनन्तरोकानि स्थानानि सर्वाण्यपि स्पृष्टानिआसेवितानि, मध्यमैर्जिनैः-अजिप्तस्वामिप्रभृतिभिरेकं हे त्रीणि सर्वाणि वा स्पृष्टानि, किमुक्त भवति !-केनाप्येक केनापि द्वे केनापि त्रीणि केनापि सर्वाण्यपीति ॥ आहतंच कहं वेइबाइ ! अगिलाए घम्मदेसणाईहिं । वज्झइ तं तु भयवतो, तइयभवोसकइत्ताणं ॥१८॥
पशब्दः पुनरथें, तत्पुन:-तीर्थकरनामकर्म विपाकावस्थाप्राप्तं कथं वेद्यते !, एवं शिष्येण प्रश्ने कृते सति सूरिराह-अग्लान्या-लानिपरिहारेण धर्मदेशनादिभिः-अष्टमहापातिहार्यादिरूपे सुरेन्द्रकृते पूजोपचारे सति सदेवमनुजासुरायां पर्षदि धर्मदेशनया-श्रुतचारित्ररूपधर्मप्ररूपणया, आदिशब्दाचतुस्त्रिंशता देहसौगन्ध्यादिभिरतिशयैः। पञ्चत्रिंशता बुद्धवचनातिशेषरित्यादिपरिग्रहः, तत्तु-तीर्थकरनामकर्म भगवतस्तीर्थकरभवात् प्राक् अवष्यष्क्य-पृछतो गत्वा तृतीयभवं प्राप्य बध्यते-बन्धमायाति ॥ आह-तीर्थकरनामकर्मणो जघन्यत उत्कर्षतश्च बन्धस्थितिरन्तःसागरोपमकोटीकोटीप्रमाणा, ततः कथमुक्त तीर्थकरभवात्प्राक् अवप्वष्क्य तृतीयभवे वध्यते इति !, नैष दोषः, वध्यते इति किमुकं भवति 1, निकाचितावस्थीक्रियते, द्विविधो हि बन्धो-निकाचनारूपोऽनिकाचनारूपञ्च, तत्रानिकाचनारू|पस्तृतीयभवात् प्राक्तरामपि भवति, जघन्यतोऽप्यन्तःसागरोपमकोटीकोटीस्थितिकत्वात् , निकाचनारूपस्तु तीर्थकरभवात् माक् तृतीयभव एवाधिकृतवचनप्रामाण्यात, तत्र निकाचितमवन्ध्यफलमितरत्तूभयथापि, 'बन्धा(यद्वा)मोसक
ष्टमा
and
remona
wwvieosanelibrary.orm
~47~
