________________
आगम
(४०)
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-२ अध्ययनं H, नियुक्ति: [१६९-१७१], विभा गाथा ], भाष्यं [३...], मूलं [- /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक
च, तेण भण्णा-किं एएहिं कर्ज, ते भणति-साहुस्स किरिया कायबा, तेण भण्णइ-एवं तो अलाहि मम मोलेणं,
इहरहा चेव गेहह, करेह साहुणो किरियं, ममवि धम्मो होउत्ति, सो वाणियतो चिंतेइ-जइ बाब एएसिं वालाणं परिमा दासद्धा धम्मस्स उवरि तो किं मम मंदपुण्णस्स इहलोगपडिबद्धस्स नस्थिति संवेगमावतो वहारूवार्ष धेराम अंतिए पाहतो सिद्धो य । अमुमेवार्यमुपसंहरन गाथाचतुष्टयेनाह* उत्सरकुरु सोहम्मे महाविदेहे महब्बलो राया। ईसाणे ललियंगो महाविदेहे वहरजंघो ॥ पु.१॥
उत्तरकुरु सोहम्मे विदेह तेगिच्छियस्स तत्थ सुत्तो। रायसुयसेहिमच्चासत्याहसुया वयंसा से ॥१६९।। वेजसुयस्स य गेहे किमिकुट्टोवहुयं जई दहं । ति य ते विजसुयं करेहि पयस्स तेगिच्छं ॥१७॥
तेल्लं तेगिच्छितो कंबलगं चंदणं च वाणियतो। दाङ अभिनिक्खतो तेणेव भवेण अंतगडो॥ १७१ ॥ धनभवक्षयानन्तरं उत्तरकुरुषु मिथुनको जातः, ततोऽपि मृत्वा सौधर्मदेवलोके देवः, तत आयुक्षये च्युवा महाविदेहे महाबलो राजाऽभवत्, ततोऽपि मृत्वा ईशाने देवलोके ललिताको नाम देवस्ततोऽपि च्युत्वा महाविदेहे वज्रजङ्घः। ततोऽप्युडत्योत्तरकुरुषु मिथुनको जातस्तत आयुक्षिये सौधर्मदेवलोके देवस्वतः च्युत्वा विदेहे चिकित्सकस्य मुनो जातः, तत्र 'से' तस्य राजसुतश्रेष्ठयमात्यसार्थवाहसुता वयस्या अभवन् , तस्य च वैद्यसुतस्य गेहे कृमिकुष्ठोपद्रुतं यति हतार ते वैद्यसुतं वदन्ति-यथा कुरु अस्य चिकित्सामिति, तत्र तैलं चिकित्सकसुतोऽदात्, कम्बलकं चन्दनं च वणिग्दत्वा अभिनिष्क्रान्तो-दीक्षा प्रतिपक्षवान्, नैव च भवेन अन्तकृत-सिद्धो जावः ॥ कथानकोषमुच्यते-ते विसुक्ष
दीप अनुक्रम
landinu
.
ForPivate Permaneumony
*एषा प्रक्षेपा गाथा वर्तते
~41~