________________
आगम (४०)
“आवश्यक’- मूलसूत्र-१ (नियुक्ति:+वृत्तिः ) भाग-१ अध्ययनं H, नियुक्ति: [१३०], भाष्यं H, विभा गाथा , मूलं - /गाथा-] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..आगमसूत्र-[४०], मूलसूत्र-[१] "आवश्यक नियुक्ति: एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
VT
प्रत सूत्रांक
LELENCELEC
दीप अनुक्रम
हियहाए बोहेइ मिच्छदिहिगाइ भएण, सा तकस्स घडं भरेऊण महया महया सद्देण घोसेइ-महियं महियं विक्काइ इति, सो तीसे कण्णारोडगमसहतो भणइ-अहो तक्वेलत्ति, सा भणइ-जहा तुम्भं सज्झायवेला तहा ममवि तकवेलत्ति, ततो साहू उवउंजिऊण मिच्छादुकडंति भणइ, देवयाए अणुसासिओ-मा पुणोवि एवं काहिसि, मा मिच्छादिडियाए छलिजिहिसि, तस्स अकाले सज्झायंतस्स अणणुयोगो, देवयाए कालं साहंतीए अणुयोगो। इदानीं वचनविषये बधिरोल्लापोदाहरणभाबना-एगमि गामे बहिरकुडुंब परिवसइ, थेरो थेरी य ताणं पुत्तो तस्स भज्जा, सो पुत्तो हल वाहेइ, अन्नया पंथे वच्चंतो पंथएहिं पंथे पुच्छिते भणइ-घरजायगा एए माझ बइल्ला, ततो खेत्तंगतो,भजाए तस्स भत्तमाणियं, तीसे कहेइ-जहा एए मझ बइल्ला सिंगिया, सा भणइ-लोणियं वा अलोणियं वा तव मायाए रखें, नाहं जाणामि, तीए घरे आगंतूण सासुयाए कहियं, सा कत्र्तती चिट्टइ, ततो सा भणइ-थुलं वा वरड वा भवउ मे सुत्तं, थेरस्स पोतं होहिइ, ततो थेरो आगतो, सो| किर तिलरक्खगो आसि, ततो थेरीए भणियं-जहा एवं ते वह भणति, ततोमए भणियं-थुलं वा वरर्ड वा भवतु, थेरस्म पोत्तं होहिइत्ति, घेरो भणइ-पाई ते जिएण एगपि तिलं न खामि, एस्थ तेसिं तं वयर्ण अन्नहा कहताणमणणुजोगो, तहेव कहताणं पुण अणुजोगो, एवं जइ एगवयणं परूवियर्व दुवयणं परवेइ दुवयणे वा एगवयर्ण तो अणणुयोगो, अह तहेब परुवेइ तो अणुयोगो । इदानीं ग्रामेयकोदाहरणं भाव्यते-एर्गमि नगरे एगा महिला, सा भत्तारे मए कट्ठाईणिवि ता विइकीयाणि, घिच्छामोत्ति ता जीवमाणी खुडुगं पुत्री घेत्तुं गामं गया, सो दारतो वहृतो मायरं पुच्छइकहिं मम पिया, तीए सि?-जहा मतो इति, ततो सो पुणो पुच्छइ-केण पगारेण सो जीवियाइतो, सा भणइ-ओ
ex.
wwwjainitiorary.org
~282