________________
૯૩
दि तुमम्मि जणवर दिसवल्लीओ फलंति सव्वाओ । इट्ठ अहुल्लिया वि हु वरिसह सुण्णं पि रयणेहिं ॥ २५ ॥
અનુવાદ :- હે જિનેન્દ્ર ! આપનું દર્શન થતાં સર્વ દિશાઓરૂપ વેલ ફૂલો વિના પણ ઇષ્ટ ફળ આપે છે તથા ખાલી આકાશ પણ રત્નોની વર્ષા કરે છે.
दिट्ठे तुमम्मि जिणवर भव्वो भयवज्जिओ हवे णवरं । गयणिद्दं चिय जायइ जोण्हापसरे कुमुयं ।। २६ ।।
અનુવાદ :- હે જિનેન્દ્ર ! આપનું દર્શન થતાં ભવ્ય જીવ સહસા ભય અને નિદ્રાથી એ રીતે રહિત (પ્રબુદ્ધ) થઈ જાય છે, જેમ ચાંદનીનો વિસ્તાર થતાં સરોવરમાં કુમુદ (સફેદ કમળ) નિદ્રારહિત (પ્રફુલ્લિત) થઈ જાય છે.
दिट्ठे तुमम्मि जिणवर हियएणंमह सुहं समुल्लसियं । सरिणाहेणिव सहसा उग्गमिए पुण्णिमाइंदे ॥। २७ ॥ અનુવાદ :હે જિનેન્દ્ર ! આપનું દર્શન થતાં મારું હૃદય સહસા એવી રીતે સુખપૂર્વક હર્ષ પામ્યું છે જેમ પૂર્ણિમાના ચંદ્રનો ઉદય થતાં સમુદ્ર આનંદ (વૃદ્ધિ) પામે છે.
दिट्ठे तुमम्मि जिणवर दोहिमि चक्खूहिं तह सुही अहियं । हियए जह सहसच्छोहोमि त्ति मणोरहो जाओ ॥२८॥ અનુવાદ :હે જિનેન્દ્ર ! બે જ આંખો વડે આપના દર્શન થતાં હું એટલો બધો સુખી થયો છું કે જેથી મારા હૃદયમાં એવો મનોરથ ઉત્પન્ન થયો છે કે હું સહસ્ત્રાક્ષ (હજાર નેત્રોવાળો) અર્થાત્ ઇન્દ્ર બનીશ.
दिट्ठे तुमम्मि जिणवर भवो वि मित्तत्तणं गओ एसो । एयम्मि ठियस्स जओ जायं तुह दंसणं मज्झ ॥ २९ ॥
