________________
પત્રાંક-૭૦૬
૨૯૭ દો હજાર સાલ સે દિગંબર સંપ્રદાયમેં ‘સમયસાર પડા થા. લેકિન સપુરુષકે વચનસે યહ આત્મજ્ઞાનકા હેતુ હુઆ. ગુરુદેવને ઉસકો ખોલા.
ઔર ભી આગે જ્ઞાની હુએ ઉનકો ખોલા. ઇનકે વચનસે દૂસરોંકો જ્ઞાન હુઆ, ઐસા કહતે હૈં સીધા કિસીકો શાસ્ત્રને જ્ઞાન હો જાયે ઐસા હોનેવાલા નહીં હૈ. યહ તો ઐસી) બાત હૈ કિ રોગ હોવે ઔર રોગ મિટાનેકી કિતાબ પઢ લે લેકિન ડૉક્ટરકે પાસ નહીં જાય. તો ક્યા હોગા ? મર જાયેગા. ઐસે ભવરોગ હુઆ. સબસે બડા રોગ હૈ. અનાદિકાલસે પુરાના હૈ. માને Most cronic હૈ. લંબા રોગ ચલે ઉસકો Cronic કહેતે હૈ ન ? કિતના પુરાના હૈ? કિ અનાદિકાલસે હૈ. અબ હમેં ઇસકા ગ્રંથ પઢના હૈ. હમેં આત્મજ્ઞાની, સપુરુષ કે પાસ નહીં જાના હૈ. કહતે હૈં કિ તુ. મર જાયેગા. ક્યા હોગા ? મર જાયેગા.
ક્યોંકિ પરમાર્થ આત્મા શાસ્ત્રમ્ નહીં રહતા.....” વહાં આત્મા હૈ હી નહીં. શાસ્ત્રમેં આત્મા નહીં હૈ. પરમાર્થઆત્મા.” તો “સપુરુષમેં રહતા હૈ. યે સજીવનમૂર્તિ હૈ. સજીવનમૂર્તિ સે જો કામ હોતા હૈ, વહ ગ્રંથસે કામ હોનેવાલા નહીં હૈ. ઇસલિયે કામ નહીં હોતા.... બહુત વાસ્તવિક વાત હૈ. ઇસમેં વાસ્તવિકતા બહુત હૈ, યે વાસ્તવિકતા ઐસી હૈ કિ જો કામ કરના હૈ વહ લેખનમેં આ નહીં સકતા. જો ભી સFરુષ માર્ગ કો બતાવેંગે વો બતાનેવાલે સત્પષકી વાણી ઔર ચેષ્ટામેં જિસ હદ તક બાત આતી હૈ વહ લેખનીમેં ઉતર નહીં સકતી. ખુદ હી કહતે હૈં કિ હમારી લેખનીમેં ભી ઈતની નહીં ઉતરતી. ફિર અજ્ઞાની કે લેખનીકા તો સવાલ હી નહીં પૈદા હોતા. લેકિન ખુદકી લેખનીમેં ઉતની બાત નહીં આતી જિતની વાણીમેં ઔર ચેષ્ટામેં આતી હૈ. ઇસલિયે અગર ઈસકા તફાવત નહીં સમજતા હૈ ઔર અભિપ્રાય ગલત રખતા હૈ કિ ભલે હી સપુરુષ હો તો હમ વહાં નહીં જાયેંગે. હમ તો ઘરપર બૈઠકર આચાયોકે ગ્રંથ પડેંગે. સત્પરુષ તો ચોથે ગુણસ્થાનવાલે હૈં ઔર હમારે પાસ જો ગ્રંથ હૈ વહ તો આચાર્યોકે હૈં (કહતે હૈં કિ, યે તેરી આત્માર્થિતાકે ખિલાફ બાત હૈ. યહ વિરુદ્ધ અભિપ્રાય હૈ. સરાસર વિરુદ્ધ હૈ. ઐસી બાત હૈ.
૬૬ ૧મેં વે કહ ગયે હૈં કિ ઐસે સત્પષકે સત્સંગનો છોડકરકે અગર કોઈ ગ્રંથકા આધાર લેતા હૈ, શાસ્ત્રકા આધાર લેતા હૈ. યા