________________
પત્રાંક-૭૦૪
૨૩૩ હી ઉસકી વિશેષતા એવું અમૂલ્યતા હૈ” નહીં હૈ તો આગે કે પત્રમૈં જૈસા લિખા કિ વહ એક પશુ કે સમાન હૈ. પશુ કા દેહ ઔર મનુષ્યને દેહમેં કોઈ અંતર નહીં હૈ. પશુ ભી અપને પરિવાર કો ખિલાતા-પિલાતા હૈ ઔર ભોગ-ઉપભોગમેં અપને દેહક પ્રયોગ કરતા હૈ. વૈસા મનુષ્યને કર દિયા.
ક્યા અંતર હુઆ ? એક ગાય ભી અપને બછડે કો ખિલાયેગી ઔર એક ચિડિયા ભી અપને બચ્ચે કો ખિલાયેગી, ઉસકે મુંહમેં એક દાના રખેગી ઔર મનુષ્ય ભી અપને બચ્ચકો ખિલાયેગા. ક્યા અંતર હૈ?
“મનુષ્ય આદિકે વશકી વૃદ્ધિ કરના યહ વિચાર લૌકિક દૃષ્ટિકા હૈ;.” ભલે ધર્મ સંપ્રદાયના સિદ્ધાંત હો કિસીકા ભી, લેકિન યહ લૌકિક દૃષ્ટિકા વિચાર હૈ. પરંતુ મનુષ્યકો યથાતથ્ય યોગ હોને પર કલ્યાણકા અવશ્ય નિશ્ચય કરના તથા પ્રાપ્તિ કરના યહ વિચાર અલૌકિક દૃષ્ટિકા હૈ” આત્મકલ્યાણકી મુખ્યતા કરના યહ અભિપ્રાય અલૌકિક દૃષ્ટિકા હૈ. મનુષ્યની વૃદ્ધિ કરના, વંશવૃદ્ધિ કરના યે લૌકિક દૃષ્ટિમેં બાત જાતી હૈ. ધાર્મિક સિદ્ધાંતમેં યહ બાત નહીં આતી. જેસે યે શાદિ-વિવાહ કા પ્રસંગ હોતા હૈ. ઉસમેં ભી કોઈ લગા લેતે હૈ. ઐસા કરના ચાહિયે. હમારે જૈનોં કો ઐસા કરના ચાહિયે. યે જાતિમેં યહ કરના ચાહિયે, ઇસ જાતિ કો વહ કરના ચાહિયે. આતા હૈ કિ નહીં આતા હૈ ? લોગ ચર્ચા કર લેતે હૈં ન? ઇસલિયે કોઈ અલૌકિક શાસ્ત્રોમેં ઐસી બાત નહીં હૈ. યે લૌકિક Platform પર, સામાજિક Platform પર કરને લાયક બાત હૈ. યહ ધાર્મિક Platform કી બાત નહીં હૈ. ધાર્મિક Platform પર ખડે રહકર કે ઐસી બાતેં નહીં કરની ચાહિયે. યે ભી આતા હૈ કહીં ભી Slip નહીં હોના. જહાં ભી શાસ્ત્રકી બાત હો ઉસકો લૌકિક આશયમેં નહીં લે જાના.
યદિ ઐસા હી નિશ્ચય કિયા ગયા હો કિ ક્રમસે હી સર્વસંગપરિત્યાગ કરના.” ક્રમસે અર્થાત્ ઉપ્રમે ક્રમમેં. પચાસ સાલ કે બાદ હી યા પચ્ચત્તર સાલકે બાદ હી સર્વસંગપરિત્યાગ કરકે સંન્યાસ લેના. “તો વહ યથાસ્થિત વિચાર નહીં કહા જા સકતા.” યે વિચારધારા યથાર્થ નહીં હૈ. કિસેકે આયુષ્યકા ભરોસા નહીં હૈ. ઔર પરિણામ કા ભી ભરોસા નહીં હૈ.