________________
પત્રાંક-૫૫૦.
૧૧૩ જાયેગા. ઉસમેં કુછ સંદેહ નહિ હૈ. નિઃશંક બાત હૈ કિ યહ ભૂમિકા છૂટ જાયેગી, છૂટ જાયેગી ઔર છૂટ જાયેગી.
આપકી હમારે પ્રતિનિષ્કામ ભક્તિ હોની ચાહિયે...કોઈ ફલ રખકર કે, ઇચ્છા રખકર કે, વાંછા રખકર કે ભક્તિ નહીં હોની ચાહિયે. આપકો ચાહે જિતના દુખ હો, વૈસે તો ઐસી બાત નહિ કરતે. ઇસલિયે તો કહદિયા કિ “રવજીભાઈ કે કુટુંબકે લિયે કોઈ વ્યવસાય કરના પડતા હૈ, વૈસે આપકે લિયે મુજે કરના હો તો મેરે ચિત્તમેં ભિન્ન ભાવ, અન્ય ભાવ આતા નહિ યહરખકર કે યહ બાત કરતે હૈં. વરના તો ઐસા લગે કિ આપકી ફર્જ તો હમારા કામ કરને કી હૈ. માગને કી મેરી ફરજ નહિ હૈ લેકિન આપકી ફર્જ તો દેને કિ હૈ કિ નહીં ? ઐસા હો જાતા. ન્યાય ઊલટા હો જાતા ન. લેકિન જબ યહ બાત આગે કહચૂકે હૈતો કહતે હૈ કિ “આપકો ચાહેાિના દુખ હો, ફિરભી ઉસે ધીરતાસે ભોગના ચાહિયે.” પરિણામ નહિબિગાડકરકે, પરિણામ કો ઠીક રખકરકે જૈસા ભી ઉદય હોય, પ્રતિકૂળતાકા હો તો ઉસે શાંતિ સે, ધીરતા સે ઉસકો ભોગના ચાહિયે.
વૈસા ન હો સકે તો ભી હમેં તો ઉસકી સૂચનાકા એક અક્ષર ભી નહીં લિખના ચાહિયે...” અગર આપકો શાંતિ નહીં લગે તો ભી આપકો હમેં લિખના હી નહીં ચાહિયે. હમે લિખતે હૈંવહતો એક કદમ ઔર ખરાબ હો જાતા હૈ. પરિણામે બિગડતા હૈવહતો ખરાબ હૈહી, લેકિન યહપરિણામ બિગડને કે કારણ આપ હમેં લિખો તોહ બાત ઔર ખરાબ હૈ. એક દૂસરી ખરાબી ઇસમેં પૈદા હો જાતી હૈ. યહ આપકે લિયે સર્વાગ યોગ્ય હૈ...” હમકો નહિ લિખના વહ આપકે લિયે સર્વાગ યોગ્ય હૈ. એક પહલૂ સે ભી વહયોગ્ય હૈ ઐસી બાત નહીં હૈ.
ઔર આપકો તૈસી હી સ્થિતિમેં દેખનકી તિની મેરી ઈચ્છા હૈ આપકો અયાચક સ્થિતિમેં દેખનકી જિતની મેરી ઇચ્છા હૈ, ઔર ઉસ સ્થિતિમૅજિતના આપકા હિત હૈ દેખો! આત્મહિત કી બાત કર રહે હૈં. “ઉસ સ્થિતિમેં જિતના આપકા હિતા હૈ, વહ પત્રસે યા વચનસે હમ સે બતાયા નહીં જા સકતા.” હમ આપકો પત્ર સે કયા બતાવે ? વચન સે ક્યા બતાવે? યહ બાત તો અંતરંગ પરિણામ કી હૈ કિ આપ નિષ્કામ ભક્તિ સે વર્તો, યહી આપકે લિયે સર્વાશ યોગ્ય હૈ, સર્વાગ યોગ્ય હૈ, સર્વથા યોગ્ય હૈ. એક અંશ ભી ઇસમેં અયોગ્યતા કા નહીં.
પરંતુ પૂવકે કિસી વૈસે હી ઉદયકે કારણ આપકો વહ બાત વિસ્મૃત હો ગઈ હૈ” આપકો ઉદયમેં ઉતના પરિણામ તીવ્રતા સે ચલા જાતા હૈ કિ યહ બાત આપ