________________
ક્ષણિકનો બોધ અને નિત્યનો અનુભવ
શકે કે તે જીવનું ગૃહિત મિથ્યાત્વ પણ ન છૂટ્યું હોય.
જ્યારે તે સામાયિક કરવા બેસે ત્યારે ચિત્ત તો આમ-તેમ ફરતું હોય છે, ક્રિયા સામાયિકની કરે છે. તેને તો એ વાતનું પણ જ્ઞાન નથી કે શરીરની ક્રિયાનું નામ સામાયિક નથી, પણ આત્માના ભાવોના સમભાવ થવાનું નામ સામાયિક છે. બાપ-દાદાએ પરંપરાથી સામાયિક કરવાની ક્રિયા શીખવી દીધી હતી, તેથી તે જ કરી રહ્યા છે, પણ ક્યારેય બાપ-દાદા પૂછ્યું જ નહીં કે સામાયિક શા માટે કરવું જોઈએ? તેના બાપ-દાદાને પણ કદાચ ખબર નહીં હોય!
- જિનમંદિરમાં ભગવાનના દર્શન કરતી વેળા પણ ઉપયોગ ચંચળ થઈને ભમે છે. ક્યાંક તો અહીં સુધી પણ લખવામાં આવે છે કે અહીં બાહ્ય જગતમાં કરેલા પાપને ઘોવા માટે જિનમંદિરમાં આવ્યા છો, પણ અહીં આવીને હવે પાપ નહીં કરતા. કારણ કે જો અહીં પાપ કરશો, તો તેને ધોવા માટે ક્યાં જશો? જોકે એકનિજાત્માના આશ્રયે બધાજ કસહજ ધોવાય જાય છે, પણ જે જીવ પરમાત્માના દર્શન કરી શકતો નથી, તે જીવના દર્શન કેવી રીતે કરી શકે? તેથી સમસ્ત પ્રકારનો માયાચાર છોડીને આત્મહિતના લયે જ અંતર પરિણતિની શુદ્ધતાપૂર્વક ધર્મ કરવો જોઈએ.
