________________
૧૪
તેજપાળના લેખમાં તેવા કોઈ ઉલ્લેખ નથી; તેમાં તે ફક્ત પ્રતાલી કરાવી તેમ લખ્યું છે.
શેઠ મેાીશાની દૂકના સામેના ભાગમાં તેના સ્ટાફના માણસાને રહેવા માટેના ઉતારા હતા. રામપાળ દરવાજમાં પેસતા જ આ વિભાગ સંકડાશવાળા અને અપ્રતીતિકર લાગે તેવા હતા. આ ઉતારા ત્યાંથી કાઢી ખીજી ચેાગ્ય જગ્યાએ કરવા માખત શેઠ મેાતીશા ટ્રસ્ટના ટ્રસ્ટિએ સાથે વાટાઘાટો કરી, અરસપરસ શુભેચ્છા વધારી શેઠશ્રી કસ્તુરભાઇએ તે ઉતારા ત્યાંથી કાઢી નાંખી ચાકના ખાડો પુરાવી તેને વિશાળ કરાવ્યા અને સુયેાગ્ય ક્રમે આમ્રવૃક્ષા વવરાવ્યા તેથી શેઠ મેાતીશાની ટૂકની ભવ્યતા પણ ઘણી વધી ગઈ અને શત્રુ ંજયની ભવ્યતામાં તે વધારે થયા જ.
આવી બધી બાબતેામાં કયાં શું હેવુ જોઈ એ અને કયાં નહિ તે સમજવાની દૃષ્ટિ હેાવી આવશ્યક છે અને સાથે સાથે દૃષ્ટિને ખૂંચે તેવી બાબતાને સુધારવાની ખંત પણ હાવી જોઈ એ. કારણ, આવાં બધાં કામે। ઇચ્છા થાય એટલે તુરત થઈ જતાં નથી, પર ંતુ તેને માટે સારી એવી ધીરજ અને ખંતથી કામ કરવું પડે છૅ.
શેઠશ્રી કસ્તુરભાઇની રાહબરી નીચે શેઠ આણુ દજી કલ્યાણજીએ પાલીતાણા ગામ બાજુએ જયતળાટીથી ગિરિરાજ શત્રુંજય ઉપર જવાના વસ્તુપાળ પાગ નામના રસ્તાનાં પગથિયાં પાંચથી સાડા પાંચ ઈંચની ઊંચાઇનાં રૂ. ૪૬૦૦૦૦ ના ખર્ચે વિ. સ. ૨૦૦૮ થી ૨૦૧૨ સુધીમાં નવાં બંધાવ્યા અને તેની પહેાળાઈ આઠથી શ્વસ ફુટ હતી તે વધારીને સેાળ ફ્રૂટ કરી અને ખાળકો તથા વૃદ્ધો માટે તે માર્ગ સરળ કરી આપ્યા તથા આખે રસ્તે છાંયા માટે વૃક્ષે વવરાવ્યાં. અને તે જ રીતે ગિરિરાજ ઉપરથી આતપુર ગામની તળેટીમાં આવેલી ઋષભદેવ ભગવાનના પગલાની દેરી સુધી જવા માટેને ઘેટીપાગ નામના રસ્તે પણ આતપુર ગામ સુધી પગથિયાં વધારીને રૂા. ૧૧૮૦૦૦ના ખર્ચે વિ. સ. ૨૦૨૧ માં નવા કરાવ્યા.
